चौपाई
ਮਨਿ ਮਾਨਿਕ ਮੁਕੁਤਾ ਛਬਿ ਜੈਸੀ। ਅਹਿ ਗਿਰਿ ਗਜ ਸਿਰ ਸੋਹ ਨ ਤੈਸੀ।।
ਨਰਿਪ ਕਿਰੀਟ ਤਰੁਨੀ ਤਨੁ ਪਾਈ। ਲਹਹਿਂ ਸਕਲ ਸੋਭਾ ਅਧਿਕਾਈ।।
ਤੈਸੇਹਿਂ ਸੁਕਬਿ ਕਬਿਤ ਬੁਧ ਕਹਹੀਂ। ਉਪਜਹਿਂ ਅਨਤ ਅਨਤ ਛਬਿ ਲਹਹੀਂ।।
ਭਗਤਿ ਹੇਤੁ ਬਿਧਿ ਭਵਨ ਬਿਹਾਈ। ਸੁਮਿਰਤ ਸਾਰਦ ਆਵਤਿ ਧਾਈ।।
ਰਾਮ ਚਰਿਤ ਸਰ ਬਿਨੁ ਅਨ੍ਹਵਾਏ ਸੋ ਸ਼੍ਰਮ ਜਾਇ ਨ ਕੋਟਿ ਉਪਾਏ।
ਕਬਿ ਕੋਬਿਦ ਅਸ ਹਰਿਦਯਬਿਚਾਰੀ। ਗਾਵਹਿਂ ਹਰਿ ਜਸ ਕਲਿ ਮਲ ਹਾਰੀ।।
ਕੀਨ੍ਹੇਂ ਪ੍ਰਾਕਰਿਤ ਜਨ ਗੁਨ ਗਾਨਾ। ਸਿਰ ਧੁਨਿ ਗਿਰਾ ਲਗਤ ਪਛਿਤਾਨਾ।।
ਹਰਿਦਯ ਸਿਂਧੁ ਮਤਿ ਸੀਪ ਸਮਾਨਾ। ਸ੍ਵਾਤਿ ਸਾਰਦਾ ਕਹਹਿਂ ਸੁਜਾਨਾ।।
ਜੌਂ ਬਰਸ਼ਇ ਬਰ ਬਾਰਿ ਬਿਚਾਰੂ। ਹੋਹਿਂ ਕਬਿਤ ਮੁਕੁਤਾਮਨਿ ਚਾਰੂ।।

दोहा/सोरठा
ਜੁਗੁਤਿ ਬੇਧਿ ਪੁਨਿ ਪੋਹਿਅਹਿਂ ਰਾਮਚਰਿਤ ਬਰ ਤਾਗ।
ਪਹਿਰਹਿਂ ਸਜ੍ਜਨ ਬਿਮਲ ਉਰ ਸੋਭਾ ਅਤਿ ਅਨੁਰਾਗ।।11।।