चौपाई
ਜੇ ਜਨਮੇ ਕਲਿਕਾਲ ਕਰਾਲਾ। ਕਰਤਬ ਬਾਯਸ ਬੇਸ਼ ਮਰਾਲਾ।।
ਚਲਤ ਕੁਪਂਥ ਬੇਦ ਮਗ ਛਾ਼ੇ। ਕਪਟ ਕਲੇਵਰ ਕਲਿ ਮਲ ਭਾ਼ੇਂ।।
ਬਂਚਕ ਭਗਤ ਕਹਾਇ ਰਾਮ ਕੇ। ਕਿਂਕਰ ਕਂਚਨ ਕੋਹ ਕਾਮ ਕੇ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਮਹਪ੍ਰਥਮ ਰੇਖ ਜਗ ਮੋਰੀ। ਧੀਂਗ ਧਰਮਧ੍ਵਜ ਧਂਧਕ ਧੋਰੀ।।
ਜੌਂ ਅਪਨੇ ਅਵਗੁਨ ਸਬ ਕਹਊ ਬਾਢ਼ਇ ਕਥਾ ਪਾਰ ਨਹਿਂ ਲਹਊ।
ਤਾਤੇ ਮੈਂ ਅਤਿ ਅਲਪ ਬਖਾਨੇ। ਥੋਰੇ ਮਹੁਜਾਨਿਹਹਿਂ ਸਯਾਨੇ।।
ਸਮੁਝਿ ਬਿਬਿਧਿ ਬਿਧਿ ਬਿਨਤੀ ਮੋਰੀ। ਕੋਉ ਨ ਕਥਾ ਸੁਨਿ ਦੇਇਹਿ ਖੋਰੀ।।
ਏਤੇਹੁ ਪਰ ਕਰਿਹਹਿਂ ਜੇ ਅਸਂਕਾ। ਮੋਹਿ ਤੇ ਅਧਿਕ ਤੇ ਜਡ਼ ਮਤਿ ਰਂਕਾ।।
ਕਬਿ ਨ ਹੋਉਨਹਿਂ ਚਤੁਰ ਕਹਾਵਉ ਮਤਿ ਅਨੁਰੂਪ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗਾਵਉ।
ਕਹਰਘੁਪਤਿ ਕੇ ਚਰਿਤ ਅਪਾਰਾ। ਕਹਮਤਿ ਮੋਰਿ ਨਿਰਤ ਸਂਸਾਰਾ।।
ਜੇਹਿਂ ਮਾਰੁਤ ਗਿਰਿ ਮੇਰੁ ਉਡ਼ਾਹੀਂ। ਕਹਹੁ ਤੂਲ ਕੇਹਿ ਲੇਖੇ ਮਾਹੀਂ।।
ਸਮੁਝਤ ਅਮਿਤ ਰਾਮ ਪ੍ਰਭੁਤਾਈ। ਕਰਤ ਕਥਾ ਮਨ ਅਤਿ ਕਦਰਾਈ।।

दोहा/सोरठा
ਸਾਰਦ ਸੇਸ ਮਹੇਸ ਬਿਧਿ ਆਗਮ ਨਿਗਮ ਪੁਰਾਨ।
ਨੇਤਿ ਨੇਤਿ ਕਹਿ ਜਾਸੁ ਗੁਨ ਕਰਹਿਂ ਨਿਰਂਤਰ ਗਾਨ।।12।।