चौपाई
ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨ ਜੋਰਿ ਜੁਗ ਪਾਨੀ। ਧਰਿ ਧੀਰਜੁ ਬੋਲੀ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।
ਨਾਥ ਦੇਖਿ ਪਦ ਕਮਲ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇ। ਅਬ ਪੂਰੇ ਸਬ ਕਾਮ ਹਮਾਰੇ।।
ਏਕ ਲਾਲਸਾ ਬਡ਼ਿ ਉਰ ਮਾਹੀ। ਸੁਗਮ ਅਗਮ ਕਹਿ ਜਾਤ ਸੋ ਨਾਹੀਂ।।
ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਦੇਤ ਅਤਿ ਸੁਗਮ ਗੋਸਾਈਂ। ਅਗਮ ਲਾਗ ਮੋਹਿ ਨਿਜ ਕਰਿਪਨਾਈਂ।।
ਜਥਾ ਦਰਿਦ੍ਰ ਬਿਬੁਧਤਰੁ ਪਾਈ। ਬਹੁ ਸਂਪਤਿ ਮਾਗਤ ਸਕੁਚਾਈ।।
ਤਾਸੁ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾਨ ਨਹਿਂ ਸੋਈ। ਤਥਾ ਹਰਿਦਯਮਮ ਸਂਸਯ ਹੋਈ।।
ਸੋ ਤੁਮ੍ਹ ਜਾਨਹੁ ਅਂਤਰਜਾਮੀ। ਪੁਰਵਹੁ ਮੋਰ ਮਨੋਰਥ ਸ੍ਵਾਮੀ।।
ਸਕੁਚ ਬਿਹਾਇ ਮਾਗੁ ਨਰਿਪ ਮੋਹਿ। ਮੋਰੇਂ ਨਹਿਂ ਅਦੇਯ ਕਛੁ ਤੋਹੀ।।

दोहा/सोरठा
ਦਾਨਿ ਸਿਰੋਮਨਿ ਕਰਿਪਾਨਿਧਿ ਨਾਥ ਕਹਉਸਤਿਭਾਉ।।
ਚਾਹਉਤੁਮ੍ਹਹਿ ਸਮਾਨ ਸੁਤ ਪ੍ਰਭੁ ਸਨ ਕਵਨ ਦੁਰਾਉ।।149।।