चौपाई
ਦੇਖਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਅਮੋਲੇ। ਏਵਮਸ੍ਤੁ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਬੋਲੇ।।
ਆਪੁ ਸਰਿਸ ਖੋਜੌਂ ਕਹਜਾਈ। ਨਰਿਪ ਤਵ ਤਨਯ ਹੋਬ ਮੈਂ ਆਈ।।
ਸਤਰੂਪਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਕਰ ਜੋਰੇਂ। ਦੇਬਿ ਮਾਗੁ ਬਰੁ ਜੋ ਰੁਚਿ ਤੋਰੇ।।
ਜੋ ਬਰੁ ਨਾਥ ਚਤੁਰ ਨਰਿਪ ਮਾਗਾ। ਸੋਇ ਕਰਿਪਾਲ ਮੋਹਿ ਅਤਿ ਪ੍ਰਿਯ ਲਾਗਾ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪਰਂਤੁ ਸੁਠਿ ਹੋਤਿ ਢਿਠਾਈ। ਜਦਪਿ ਭਗਤ ਹਿਤ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਸੋਹਾਈ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਦਿ ਜਨਕ ਜਗ ਸ੍ਵਾਮੀ। ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਸਕਲ ਉਰ ਅਂਤਰਜਾਮੀ।।
ਅਸ ਸਮੁਝਤ ਮਨ ਸਂਸਯ ਹੋਈ। ਕਹਾ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਵਾਨ ਪੁਨਿ ਸੋਈ।।
ਜੇ ਨਿਜ ਭਗਤ ਨਾਥ ਤਵ ਅਹਹੀਂ। ਜੋ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿਂ ਜੋ ਗਤਿ ਲਹਹੀਂ।।

दोहा/सोरठा
ਸੋਇ ਸੁਖ ਸੋਇ ਗਤਿ ਸੋਇ ਭਗਤਿ ਸੋਇ ਨਿਜ ਚਰਨ ਸਨੇਹੁ।।
ਸੋਇ ਬਿਬੇਕ ਸੋਇ ਰਹਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਹਮਹਿ ਕਰਿਪਾ ਕਰਿ ਦੇਹੁ।।150।।