चौपाई
ਬਾਢ਼ੇ ਖਲ ਬਹੁ ਚੋਰ ਜੁਆਰਾ। ਜੇ ਲਂਪਟ ਪਰਧਨ ਪਰਦਾਰਾ।।
ਮਾਨਹਿਂ ਮਾਤੁ ਪਿਤਾ ਨਹਿਂ ਦੇਵਾ। ਸਾਧੁਨ੍ਹ ਸਨ ਕਰਵਾਵਹਿਂ ਸੇਵਾ।।
ਜਿਨ੍ਹ ਕੇ ਯਹ ਆਚਰਨ ਭਵਾਨੀ। ਤੇ ਜਾਨੇਹੁ ਨਿਸਿਚਰ ਸਬ ਪ੍ਰਾਨੀ।।
ਅਤਿਸਯ ਦੇਖਿ ਧਰ੍ਮ ਕੈ ਗ੍ਲਾਨੀ। ਪਰਮ ਸਭੀਤ ਧਰਾ ਅਕੁਲਾਨੀ।।
ਗਿਰਿ ਸਰਿ ਸਿਂਧੁ ਭਾਰ ਨਹਿਂ ਮੋਹੀ। ਜਸ ਮੋਹਿ ਗਰੁਅ ਏਕ ਪਰਦ੍ਰੋਹੀ।।
ਸਕਲ ਧਰ੍ਮ ਦੇਖਇ ਬਿਪਰੀਤਾ। ਕਹਿ ਨ ਸਕਇ ਰਾਵਨ ਭਯ ਭੀਤਾ।।
ਧੇਨੁ ਰੂਪ ਧਰਿ ਹਰਿਦਯਬਿਚਾਰੀ। ਗਈ ਤਹਾਜਹਸੁਰ ਮੁਨਿ ਝਾਰੀ।।
ਨਿਜ ਸਂਤਾਪ ਸੁਨਾਏਸਿ ਰੋਈ। ਕਾਹੂ ਤੇਂ ਕਛੁ ਕਾਜ ਨ ਹੋਈ।।

छंद
ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਗਂਧਰ੍ਬਾ ਮਿਲਿ ਕਰਿ ਸਰ੍ਬਾ ਗੇ ਬਿਰਂਚਿ ਕੇ ਲੋਕਾ।
ਸ ਗੋਤਨੁਧਾਰੀ ਭੂਮਿ ਬਿਚਾਰੀ ਪਰਮ ਬਿਕਲ ਭਯ ਸੋਕਾ।।
ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਸਬ ਜਾਨਾ ਮਨ ਅਨੁਮਾਨਾ ਮੋਰ ਕਛੂ ਨ ਬਸਾਈ।
ਜਾ ਕਰਿ ਤੈਂ ਦਾਸੀ ਸੋ ਅਬਿਨਾਸੀ ਹਮਰੇਉ ਤੋਰ ਸਹਾਈ।।

दोहा/सोरठा
ਧਰਨਿ ਧਰਹਿ ਮਨ ਧੀਰ ਕਹ ਬਿਰਂਚਿ ਹਰਿਪਦ ਸੁਮਿਰੁ।
ਜਾਨਤ ਜਨ ਕੀ ਪੀਰ ਪ੍ਰਭੁ ਭਂਜਿਹਿ ਦਾਰੁਨ ਬਿਪਤਿ।।184।।