चौपाई
ਕਾਮ ਕੋਟਿ ਛਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਰੀਰਾ। ਨੀਲ ਕਂਜ ਬਾਰਿਦ ਗਂਭੀਰਾ।।
ਅਰੁਨ ਚਰਨ ਪਕਂਜ ਨਖ ਜੋਤੀ। ਕਮਲ ਦਲਨ੍ਹਿ ਬੈਠੇ ਜਨੁ ਮੋਤੀ।।
ਰੇਖ ਕੁਲਿਸ ਧਵਜ ਅਂਕੁਰ ਸੋਹੇ। ਨੂਪੁਰ ਧੁਨਿ ਸੁਨਿ ਮੁਨਿ ਮਨ ਮੋਹੇ।।
ਕਟਿ ਕਿਂਕਿਨੀ ਉਦਰ ਤ੍ਰਯ ਰੇਖਾ। ਨਾਭਿ ਗਭੀਰ ਜਾਨ ਜੇਹਿ ਦੇਖਾ।।
ਭੁਜ ਬਿਸਾਲ ਭੂਸ਼ਨ ਜੁਤ ਭੂਰੀ। ਹਿਯਹਰਿ ਨਖ ਅਤਿ ਸੋਭਾ ਰੂਰੀ।।
ਉਰ ਮਨਿਹਾਰ ਪਦਿਕ ਕੀ ਸੋਭਾ। ਬਿਪ੍ਰ ਚਰਨ ਦੇਖਤ ਮਨ ਲੋਭਾ।।
ਕਂਬੁ ਕਂਠ ਅਤਿ ਚਿਬੁਕ ਸੁਹਾਈ। ਆਨਨ ਅਮਿਤ ਮਦਨ ਛਬਿ ਛਾਈ।।
ਦੁਇ ਦੁਇ ਦਸਨ ਅਧਰ ਅਰੁਨਾਰੇ। ਨਾਸਾ ਤਿਲਕ ਕੋ ਬਰਨੈ ਪਾਰੇ।।
ਸੁਂਦਰ ਸ਼੍ਰਵਨ ਸੁਚਾਰੁ ਕਪੋਲਾ। ਅਤਿ ਪ੍ਰਿਯ ਮਧੁਰ ਤੋਤਰੇ ਬੋਲਾ।।
ਚਿਕ੍ਕਨ ਕਚ ਕੁਂਚਿਤ ਗਭੁਆਰੇ। ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ਰਚਿ ਮਾਤੁ ਸਾਰੇ।।
ਪੀਤ ਝਗੁਲਿਆ ਤਨੁ ਪਹਿਰਾਈ। ਜਾਨੁ ਪਾਨਿ ਬਿਚਰਨਿ ਮੋਹਿ ਭਾਈ।।
ਰੂਪ ਸਕਹਿਂ ਨਹਿਂ ਕਹਿ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਸੇਸ਼ਾ। ਸੋ ਜਾਨਇ ਸਪਨੇਹੁਜੇਹਿ ਦੇਖਾ।।

दोहा/सोरठा
ਸੁਖ ਸਂਦੋਹ ਮੋਹਪਰ ਗ੍ਯਾਨ ਗਿਰਾ ਗੋਤੀਤ।
ਦਂਪਤਿ ਪਰਮ ਪ੍ਰੇਮ ਬਸ ਕਰ ਸਿਸੁਚਰਿਤ ਪੁਨੀਤ।।199।।