चौपाई
ਮੁਨਿ ਪਦ ਕਮਲ ਬਂਦਿ ਦੋਉ ਭ੍ਰਾਤਾ। ਚਲੇ ਲੋਕ ਲੋਚਨ ਸੁਖ ਦਾਤਾ।।
ਬਾਲਕ ਬਰਿਂਦਿ ਦੇਖਿ ਅਤਿ ਸੋਭਾ। ਲਗੇ ਸਂਗ ਲੋਚਨ ਮਨੁ ਲੋਭਾ।।
ਪੀਤ ਬਸਨ ਪਰਿਕਰ ਕਟਿ ਭਾਥਾ। ਚਾਰੁ ਚਾਪ ਸਰ ਸੋਹਤ ਹਾਥਾ।।
ਤਨ ਅਨੁਹਰਤ ਸੁਚਂਦਨ ਖੋਰੀ। ਸ੍ਯਾਮਲ ਗੌਰ ਮਨੋਹਰ ਜੋਰੀ।।
ਕੇਹਰਿ ਕਂਧਰ ਬਾਹੁ ਬਿਸਾਲਾ। ਉਰ ਅਤਿ ਰੁਚਿਰ ਨਾਗਮਨਿ ਮਾਲਾ।।
ਸੁਭਗ ਸੋਨ ਸਰਸੀਰੁਹ ਲੋਚਨ। ਬਦਨ ਮਯਂਕ ਤਾਪਤ੍ਰਯ ਮੋਚਨ।।
ਕਾਨਨ੍ਹਿ ਕਨਕ ਫੂਲ ਛਬਿ ਦੇਹੀਂ। ਚਿਤਵਤ ਚਿਤਹਿ ਚੋਰਿ ਜਨੁ ਲੇਹੀਂ।।
ਚਿਤਵਨਿ ਚਾਰੁ ਭਰਿਕੁਟਿ ਬਰ ਬਾੀ। ਤਿਲਕ ਰੇਖਾ ਸੋਭਾ ਜਨੁ ਚਾੀ।।

दोहा/सोरठा
ਰੁਚਿਰ ਚੌਤਨੀਂ ਸੁਭਗ ਸਿਰ ਮੇਚਕ ਕੁਂਚਿਤ ਕੇਸ।
ਨਖ ਸਿਖ ਸੁਂਦਰ ਬਂਧੁ ਦੋਉ ਸੋਭਾ ਸਕਲ ਸੁਦੇਸ।।219।।