चौपाई
ਨਰਿਪ ਸਬ ਨਖਤ ਕਰਹਿਂ ਉਜਿਆਰੀ। ਟਾਰਿ ਨ ਸਕਹਿਂ ਚਾਪ ਤਮ ਭਾਰੀ।।
ਕਮਲ ਕੋਕ ਮਧੁਕਰ ਖਗ ਨਾਨਾ। ਹਰਸ਼ੇ ਸਕਲ ਨਿਸਾ ਅਵਸਾਨਾ।।
ਐਸੇਹਿਂ ਪ੍ਰਭੁ ਸਬ ਭਗਤ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇ। ਹੋਇਹਹਿਂ ਟੂਟੇਂ ਧਨੁਸ਼ ਸੁਖਾਰੇ।।
ਉਯਉ ਭਾਨੁ ਬਿਨੁ ਸ਼੍ਰਮ ਤਮ ਨਾਸਾ। ਦੁਰੇ ਨਖਤ ਜਗ ਤੇਜੁ ਪ੍ਰਕਾਸਾ।।
ਰਬਿ ਨਿਜ ਉਦਯ ਬ੍ਯਾਜ ਰਘੁਰਾਯਾ। ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਸਬ ਨਰਿਪਨ੍ਹ ਦਿਖਾਯਾ।।
ਤਵ ਭੁਜ ਬਲ ਮਹਿਮਾ ਉਦਘਾਟੀ। ਪ੍ਰਗਟੀ ਧਨੁ ਬਿਘਟਨ ਪਰਿਪਾਟੀ।।
ਬਂਧੁ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੁਸੁਕਾਨੇ। ਹੋਇ ਸੁਚਿ ਸਹਜ ਪੁਨੀਤ ਨਹਾਨੇ।।
ਨਿਤ੍ਯਕ੍ਰਿਯਾ ਕਰਿ ਗੁਰੁ ਪਹਿਂ ਆਏ। ਚਰਨ ਸਰੋਜ ਸੁਭਗ ਸਿਰ ਨਾਏ।।
ਸਤਾਨਂਦੁ ਤਬ ਜਨਕ ਬੋਲਾਏ। ਕੌਸਿਕ ਮੁਨਿ ਪਹਿਂ ਤੁਰਤ ਪਠਾਏ।।
ਜਨਕ ਬਿਨਯ ਤਿਨ੍ਹ ਆਇ ਸੁਨਾਈ। ਹਰਸ਼ੇ ਬੋਲਿ ਲਿਏ ਦੋਉ ਭਾਈ।।

दोहा/सोरठा
ਸਤਾਨਂਦਪਦ ਬਂਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬੈਠੇ ਗੁਰ ਪਹਿਂ ਜਾਇ।
ਚਲਹੁ ਤਾਤ ਮੁਨਿ ਕਹੇਉ ਤਬ ਪਠਵਾ ਜਨਕ ਬੋਲਾਇ।।239।।