चौपाई
ਕਟਿ ਤੂਨੀਰ ਪੀਤ ਪਟ ਬਾੇ। ਕਰ ਸਰ ਧਨੁਸ਼ ਬਾਮ ਬਰ ਕਾੇ।।
ਪੀਤ ਜਗ੍ਯ ਉਪਬੀਤ ਸੁਹਾਏ। ਨਖ ਸਿਖ ਮਂਜੁ ਮਹਾਛਬਿ ਛਾਏ।।
ਦੇਖਿ ਲੋਗ ਸਬ ਭਏ ਸੁਖਾਰੇ। ਏਕਟਕ ਲੋਚਨ ਚਲਤ ਨ ਤਾਰੇ।।
ਹਰਸ਼ੇ ਜਨਕੁ ਦੇਖਿ ਦੋਉ ਭਾਈ। ਮੁਨਿ ਪਦ ਕਮਲ ਗਹੇ ਤਬ ਜਾਈ।।
ਕਰਿ ਬਿਨਤੀ ਨਿਜ ਕਥਾ ਸੁਨਾਈ। ਰਂਗ ਅਵਨਿ ਸਬ ਮੁਨਿਹਿ ਦੇਖਾਈ।।
ਜਹਜਹਜਾਹਿ ਕੁਅ ਬਰ ਦੋਊ। ਤਹਤਹਚਕਿਤ ਚਿਤਵ ਸਬੁ ਕੋਊ।।
ਨਿਜ ਨਿਜ ਰੁਖ ਰਾਮਹਿ ਸਬੁ ਦੇਖਾ। ਕੋਉ ਨ ਜਾਨ ਕਛੁ ਮਰਮੁ ਬਿਸੇਸ਼ਾ।।
ਭਲਿ ਰਚਨਾ ਮੁਨਿ ਨਰਿਪ ਸਨ ਕਹੇਊ। ਰਾਜਾਮੁਦਿਤ ਮਹਾਸੁਖ ਲਹੇਊ।।

दोहा/सोरठा
ਸਬ ਮਂਚਨ੍ਹ ਤੇ ਮਂਚੁ ਏਕ ਸੁਂਦਰ ਬਿਸਦ ਬਿਸਾਲ।
ਮੁਨਿ ਸਮੇਤ ਦੋਉ ਬਂਧੁ ਤਹਬੈਠਾਰੇ ਮਹਿਪਾਲ।।244।।