चौपाई
ਦੇਖੀ ਬਿਪੁਲ ਬਿਕਲ ਬੈਦੇਹੀ। ਨਿਮਿਸ਼ ਬਿਹਾਤ ਕਲਪ ਸਮ ਤੇਹੀ।।
ਤਰਿਸ਼ਿਤ ਬਾਰਿ ਬਿਨੁ ਜੋ ਤਨੁ ਤ੍ਯਾਗਾ। ਮੁਏਕਰਇ ਕਾ ਸੁਧਾ ਤਡ਼ਾਗਾ।।
ਕਾ ਬਰਸ਼ਾ ਸਬ ਕਰਿਸ਼ੀ ਸੁਖਾਨੇਂ। ਸਮਯ ਚੁਕੇਂ ਪੁਨਿ ਕਾ ਪਛਿਤਾਨੇਂ।।
ਅਸ ਜਿਯਜਾਨਿ ਜਾਨਕੀ ਦੇਖੀ। ਪ੍ਰਭੁ ਪੁਲਕੇ ਲਖਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਗੁਰਹਿ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਮਨਹਿ ਮਨ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਅਤਿ ਲਾਘਵਉਠਾਇ ਧਨੁ ਲੀਨ੍ਹਾ।।
ਦਮਕੇਉ ਦਾਮਿਨਿ ਜਿਮਿ ਜਬ ਲਯਊ। ਪੁਨਿ ਨਭ ਧਨੁ ਮਂਡਲ ਸਮ ਭਯਊ।।
ਲੇਤ ਚਢ਼ਾਵਤ ਖੈਂਚਤ ਗਾਢ਼ੇਂ। ਕਾਹੁਨ ਲਖਾ ਦੇਖ ਸਬੁ ਠਾਢ਼ੇਂ।।
ਤੇਹਿ ਛਨ ਰਾਮ ਮਧ੍ਯ ਧਨੁ ਤੋਰਾ। ਭਰੇ ਭੁਵਨ ਧੁਨਿ ਘੋਰ ਕਠੋਰਾ।।

छंद
ਭਰੇ ਭੁਵਨ ਘੋਰ ਕਠੋਰ ਰਵ ਰਬਿ ਬਾਜਿ ਤਜਿ ਮਾਰਗੁ ਚਲੇ।
ਚਿਕ੍ਕਰਹਿਂ ਦਿਗ੍ਗਜ ਡੋਲ ਮਹਿ ਅਹਿ ਕੋਲ ਕੂਰੁਮ ਕਲਮਲੇ।।
ਸੁਰ ਅਸੁਰ ਮੁਨਿ ਕਰ ਕਾਨ ਦੀਨ੍ਹੇਂ ਸਕਲ ਬਿਕਲ ਬਿਚਾਰਹੀਂ।
ਕੋਦਂਡ ਖਂਡੇਉ ਰਾਮ ਤੁਲਸੀ ਜਯਤਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰਹੀ।।

दोहा/सोरठा
ਸਂਕਰ ਚਾਪੁ ਜਹਾਜੁ ਸਾਗਰੁ ਰਘੁਬਰ ਬਾਹੁਬਲੁ।
ਬੂਡ਼ ਸੋ ਸਕਲ ਸਮਾਜੁ ਚਢ਼ਾ ਜੋ ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਮੋਹ ਬਸ।।261।।