चौपाई
ਦੇਖਤ ਭਰਿਗੁਪਤਿ ਬੇਸ਼ੁ ਕਰਾਲਾ। ਉਠੇ ਸਕਲ ਭਯ ਬਿਕਲ ਭੁਆਲਾ।।
ਪਿਤੁ ਸਮੇਤ ਕਹਿ ਕਹਿ ਨਿਜ ਨਾਮਾ। ਲਗੇ ਕਰਨ ਸਬ ਦਂਡ ਪ੍ਰਨਾਮਾ।।
ਜੇਹਿ ਸੁਭਾਯਚਿਤਵਹਿਂ ਹਿਤੁ ਜਾਨੀ। ਸੋ ਜਾਨਇ ਜਨੁ ਆਇ ਖੁਟਾਨੀ।।
ਜਨਕ ਬਹੋਰਿ ਆਇ ਸਿਰੁ ਨਾਵਾ। ਸੀਯ ਬੋਲਾਇ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਕਰਾਵਾ।।
ਆਸਿਸ਼ ਦੀਨ੍ਹਿ ਸਖੀਂ ਹਰਸ਼ਾਨੀਂ। ਨਿਜ ਸਮਾਜ ਲੈ ਗਈ ਸਯਾਨੀਂ।।
ਬਿਸ੍ਵਾਮਿਤ੍ਰੁ ਮਿਲੇ ਪੁਨਿ ਆਈ। ਪਦ ਸਰੋਜ ਮੇਲੇ ਦੋਉ ਭਾਈ।।
ਰਾਮੁ ਲਖਨੁ ਦਸਰਥ ਕੇ ਢੋਟਾ। ਦੀਨ੍ਹਿ ਅਸੀਸ ਦੇਖਿ ਭਲ ਜੋਟਾ।।
ਰਾਮਹਿ ਚਿਤਇ ਰਹੇ ਥਕਿ ਲੋਚਨ। ਰੂਪ ਅਪਾਰ ਮਾਰ ਮਦ ਮੋਚਨ।।

दोहा/सोरठा
ਬਹੁਰਿ ਬਿਲੋਕਿ ਬਿਦੇਹ ਸਨ ਕਹਹੁ ਕਾਹ ਅਤਿ ਭੀਰ।।
ਪੂਛਤ ਜਾਨਿ ਅਜਾਨ ਜਿਮਿ ਬ੍ਯਾਪੇਉ ਕੋਪੁ ਸਰੀਰ।।269।।