चौपाई
ਨਾਥ ਕਰਹੁ ਬਾਲਕ ਪਰ ਛੋਹੂ। ਸੂਧ ਦੂਧਮੁਖ ਕਰਿਅ ਨ ਕੋਹੂ।।
ਜੌਂ ਪੈ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਭਾਉ ਕਛੁ ਜਾਨਾ। ਤੌ ਕਿ ਬਰਾਬਰਿ ਕਰਤ ਅਯਾਨਾ।।
ਜੌਂ ਲਰਿਕਾ ਕਛੁ ਅਚਗਰਿ ਕਰਹੀਂ। ਗੁਰ ਪਿਤੁ ਮਾਤੁ ਮੋਦ ਮਨ ਭਰਹੀਂ।।
ਕਰਿਅ ਕਰਿਪਾ ਸਿਸੁ ਸੇਵਕ ਜਾਨੀ। ਤੁਮ੍ਹ ਸਮ ਸੀਲ ਧੀਰ ਮੁਨਿ ਗ੍ਯਾਨੀ।।
ਰਾਮ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਕਛੁਕ ਜੁਡ਼ਾਨੇ। ਕਹਿ ਕਛੁ ਲਖਨੁ ਬਹੁਰਿ ਮੁਸਕਾਨੇ।।
ਹਤ ਦੇਖਿ ਨਖ ਸਿਖ ਰਿਸ ਬ੍ਯਾਪੀ। ਰਾਮ ਤੋਰ ਭ੍ਰਾਤਾ ਬਡ਼ ਪਾਪੀ।।
ਗੌਰ ਸਰੀਰ ਸ੍ਯਾਮ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਕਾਲਕੂਟਮੁਖ ਪਯਮੁਖ ਨਾਹੀਂ।।
ਸਹਜ ਟੇਢ਼ ਅਨੁਹਰਇ ਨ ਤੋਹੀ। ਨੀਚੁ ਮੀਚੁ ਸਮ ਦੇਖ ਨ ਮੌਹੀਂ।।

दोहा/सोरठा
ਲਖਨ ਕਹੇਉ ਹਿ ਸੁਨਹੁ ਮੁਨਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਪਾਪ ਕਰ ਮੂਲ।
ਜੇਹਿ ਬਸ ਜਨ ਅਨੁਚਿਤ ਕਰਹਿਂ ਚਰਹਿਂ ਬਿਸ੍ਵ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲ।।277।।