चौपाई
ਕੇਕਿ ਕਂਠ ਦੁਤਿ ਸ੍ਯਾਮਲ ਅਂਗਾ। ਤਡ਼ਿਤ ਬਿਨਿਂਦਕ ਬਸਨ ਸੁਰਂਗਾ।।
ਬ੍ਯਾਹ ਬਿਭੂਸ਼ਨ ਬਿਬਿਧ ਬਨਾਏ। ਮਂਗਲ ਸਬ ਸਬ ਭਾਿ ਸੁਹਾਏ।।
ਸਰਦ ਬਿਮਲ ਬਿਧੁ ਬਦਨੁ ਸੁਹਾਵਨ। ਨਯਨ ਨਵਲ ਰਾਜੀਵ ਲਜਾਵਨ।।
ਸਕਲ ਅਲੌਕਿਕ ਸੁਂਦਰਤਾਈ। ਕਹਿ ਨ ਜਾਇ ਮਨਹੀਂ ਮਨ ਭਾਈ।।
ਬਂਧੁ ਮਨੋਹਰ ਸੋਹਹਿਂ ਸਂਗਾ। ਜਾਤ ਨਚਾਵਤ ਚਪਲ ਤੁਰਂਗਾ।।
ਰਾਜਕੁਅ ਬਰ ਬਾਜਿ ਦੇਖਾਵਹਿਂ। ਬਂਸ ਪ੍ਰਸਂਸਕ ਬਿਰਿਦ ਸੁਨਾਵਹਿਂ।।
ਜੇਹਿ ਤੁਰਂਗ ਪਰ ਰਾਮੁ ਬਿਰਾਜੇ। ਗਤਿ ਬਿਲੋਕਿ ਖਗਨਾਯਕੁ ਲਾਜੇ।।
ਕਹਿ ਨ ਜਾਇ ਸਬ ਭਾਿ ਸੁਹਾਵਾ। ਬਾਜਿ ਬੇਸ਼ੁ ਜਨੁ ਕਾਮ ਬਨਾਵਾ।।

छंद
ਜਨੁ ਬਾਜਿ ਬੇਸ਼ੁ ਬਨਾਇ ਮਨਸਿਜੁ ਰਾਮ ਹਿਤ ਅਤਿ ਸੋਹਈ।
ਆਪਨੇਂ ਬਯ ਬਲ ਰੂਪ ਗੁਨ ਗਤਿ ਸਕਲ ਭੁਵਨ ਬਿਮੋਹਈ।।
ਜਗਮਗਤ ਜੀਨੁ ਜਰਾਵ ਜੋਤਿ ਸੁਮੋਤਿ ਮਨਿ ਮਾਨਿਕ ਲਗੇ।
ਕਿਂਕਿਨਿ ਲਲਾਮ ਲਗਾਮੁ ਲਲਿਤ ਬਿਲੋਕਿ ਸੁਰ ਨਰ ਮੁਨਿ ਠਗੇ।।

दोहा/सोरठा
ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਸਹਿਂ ਲਯਲੀਨ ਮਨੁ ਚਲਤ ਬਾਜਿ ਛਬਿ ਪਾਵ।
ਭੂਸ਼ਿਤ ਉਡ਼ਗਨ ਤਡ਼ਿਤ ਘਨੁ ਜਨੁ ਬਰ ਬਰਹਿ ਨਚਾਵ।।316।।