चौपाई
ਸਮਉ ਬਿਲੋਕਿ ਬਸਿਸ਼੍ਠ ਬੋਲਾਏ। ਸਾਦਰ ਸਤਾਨਂਦੁ ਸੁਨਿ ਆਏ।।
ਬੇਗਿ ਕੁਅਿ ਅਬ ਆਨਹੁ ਜਾਈ। ਚਲੇ ਮੁਦਿਤ ਮੁਨਿ ਆਯਸੁ ਪਾਈ।।
ਰਾਨੀ ਸੁਨਿ ਉਪਰੋਹਿਤ ਬਾਨੀ। ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਸਖਿਨ੍ਹ ਸਮੇਤ ਸਯਾਨੀ।।
ਬਿਪ੍ਰ ਬਧੂ ਕੁਲਬਰਿਦ੍ਧ ਬੋਲਾਈਂ। ਕਰਿ ਕੁਲ ਰੀਤਿ ਸੁਮਂਗਲ ਗਾਈਂ।।
ਨਾਰਿ ਬੇਸ਼ ਜੇ ਸੁਰ ਬਰ ਬਾਮਾ। ਸਕਲ ਸੁਭਾਯਸੁਂਦਰੀ ਸ੍ਯਾਮਾ।।
ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਦੇਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿਂ ਨਾਰੀਂ। ਬਿਨੁ ਪਹਿਚਾਨਿ ਪ੍ਰਾਨਹੁ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀਂ।।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਸਨਮਾਨਹਿਂ ਰਾਨੀ। ਉਮਾ ਰਮਾ ਸਾਰਦ ਸਮ ਜਾਨੀ।।
ਸੀਯ ਸਾਰਿ ਸਮਾਜੁ ਬਨਾਈ। ਮੁਦਿਤ ਮਂਡਪਹਿਂ ਚਲੀਂ ਲਵਾਈ।।

छंद
ਚਲਿ ਲ੍ਯਾਇ ਸੀਤਹਿ ਸਖੀਂ ਸਾਦਰ ਸਜਿ ਸੁਮਂਗਲ ਭਾਮਿਨੀਂ।
ਨਵਸਪ੍ਤ ਸਾਜੇਂ ਸੁਂਦਰੀ ਸਬ ਮਤ੍ਤ ਕੁਂਜਰ ਗਾਮਿਨੀਂ।।
ਕਲ ਗਾਨ ਸੁਨਿ ਮੁਨਿ ਧ੍ਯਾਨ ਤ੍ਯਾਗਹਿਂ ਕਾਮ ਕੋਕਿਲ ਲਾਜਹੀਂ।
ਮਂਜੀਰ ਨੂਪੁਰ ਕਲਿਤ ਕਂਕਨ ਤਾਲ ਗਤੀ ਬਰ ਬਾਜਹੀਂ।।

दोहा/सोरठा
ਸੋਹਤਿ ਬਨਿਤਾ ਬਰਿਂਦ ਮਹੁਸਹਜ ਸੁਹਾਵਨਿ ਸੀਯ।
ਛਬਿ ਲਲਨਾ ਗਨ ਮਧ੍ਯ ਜਨੁ ਸੁਸ਼ਮਾ ਤਿਯ ਕਮਨੀਯ।।322।।