चौपाई
ਜਸਿ ਰਘੁਬੀਰ ਬ੍ਯਾਹ ਬਿਧਿ ਬਰਨੀ। ਸਕਲ ਕੁਅ ਬ੍ਯਾਹੇ ਤੇਹਿਂ ਕਰਨੀ।।
ਕਹਿ ਨ ਜਾਇ ਕਛੁ ਦਾਇਜ ਭੂਰੀ। ਰਹਾ ਕਨਕ ਮਨਿ ਮਂਡਪੁ ਪੂਰੀ।।
ਕਂਬਲ ਬਸਨ ਬਿਚਿਤ੍ਰ ਪਟੋਰੇ। ਭਾਿ ਭਾਿ ਬਹੁ ਮੋਲ ਨ ਥੋਰੇ।।
ਗਜ ਰਥ ਤੁਰਗ ਦਾਸ ਅਰੁ ਦਾਸੀ। ਧੇਨੁ ਅਲਂਕਰਿਤ ਕਾਮਦੁਹਾ ਸੀ।।
ਬਸ੍ਤੁ ਅਨੇਕ ਕਰਿਅ ਕਿਮਿ ਲੇਖਾ। ਕਹਿ ਨ ਜਾਇ ਜਾਨਹਿਂ ਜਿਨ੍ਹ ਦੇਖਾ।।
ਲੋਕਪਾਲ ਅਵਲੋਕਿ ਸਿਹਾਨੇ। ਲੀਨ੍ਹ ਅਵਧਪਤਿ ਸਬੁ ਸੁਖੁ ਮਾਨੇ।।
ਦੀਨ੍ਹ ਜਾਚਕਨ੍ਹਿ ਜੋ ਜੇਹਿ ਭਾਵਾ। ਉਬਰਾ ਸੋ ਜਨਵਾਸੇਹਿਂ ਆਵਾ।।
ਤਬ ਕਰ ਜੋਰਿ ਜਨਕੁ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ। ਬੋਲੇ ਸਬ ਬਰਾਤ ਸਨਮਾਨੀ।।

छंद
ਸਨਮਾਨਿ ਸਕਲ ਬਰਾਤ ਆਦਰ ਦਾਨ ਬਿਨਯ ਬਡ਼ਾਇ ਕੈ।
ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਮਹਾ ਮੁਨਿ ਬਰਿਂਦ ਬਂਦੇ ਪੂਜਿ ਪ੍ਰੇਮ ਲਡ਼ਾਇ ਕੈ।।
ਸਿਰੁ ਨਾਇ ਦੇਵ ਮਨਾਇ ਸਬ ਸਨ ਕਹਤ ਕਰ ਸਂਪੁਟ ਕਿਏ
ਸੁਰ ਸਾਧੁ ਚਾਹਤ ਭਾਉ ਸਿਂਧੁ ਕਿ ਤੋਸ਼ ਜਲ ਅਂਜਲਿ ਦਿਏ।1।।
ਕਰ ਜੋਰਿ ਜਨਕੁ ਬਹੋਰਿ ਬਂਧੁ ਸਮੇਤ ਕੋਸਲਰਾਯ ਸੋਂ।
ਬੋਲੇ ਮਨੋਹਰ ਬਯਨ ਸਾਨਿ ਸਨੇਹ ਸੀਲ ਸੁਭਾਯ ਸੋਂ।।
ਸਂਬਂਧ ਰਾਜਨ ਰਾਵਰੇਂ ਹਮ ਬਡ਼ੇ ਅਬ ਸਬ ਬਿਧਿ ਭਏ।
ਏਹਿ ਰਾਜ ਸਾਜ ਸਮੇਤ ਸੇਵਕ ਜਾਨਿਬੇ ਬਿਨੁ ਗਥ ਲਏ।।2।।
ਏ ਦਾਰਿਕਾ ਪਰਿਚਾਰਿਕਾ ਕਰਿ ਪਾਲਿਬੀਂ ਕਰੁਨਾ ਨਈ।
ਅਪਰਾਧੁ ਛਮਿਬੋ ਬੋਲਿ ਪਠਏ ਬਹੁਤ ਹੌਂ ਢੀਟ੍ਯੋ ਕਈ।।
ਪੁਨਿ ਭਾਨੁਕੁਲਭੂਸ਼ਨ ਸਕਲ ਸਨਮਾਨ ਨਿਧਿ ਸਮਧੀ ਕਿਏ।
ਕਹਿ ਜਾਤਿ ਨਹਿਂ ਬਿਨਤੀ ਪਰਸ੍ਪਰ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਿਪੂਰਨ ਹਿਏ।।3।।
ਬਰਿਂਦਾਰਕਾ ਗਨ ਸੁਮਨ ਬਰਿਸਹਿਂ ਰਾਉ ਜਨਵਾਸੇਹਿ ਚਲੇ।
ਦੁਂਦੁਭੀ ਜਯ ਧੁਨਿ ਬੇਦ ਧੁਨਿ ਨਭ ਨਗਰ ਕੌਤੂਹਲ ਭਲੇ।।
ਤਬ ਸਖੀਂ ਮਂਗਲ ਗਾਨ ਕਰਤ ਮੁਨੀਸ ਆਯਸੁ ਪਾਇ ਕੈ।
ਦੂਲਹ ਦੁਲਹਿਨਿਨ੍ਹ ਸਹਿਤ ਸੁਂਦਰਿ ਚਲੀਂ ਕੋਹਬਰ ਲ੍ਯਾਇ ਕੈ।।4।।

दोहा/सोरठा
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਰਾਮਹਿ ਚਿਤਵ ਸਿਯ ਸਕੁਚਤਿ ਮਨੁ ਸਕੁਚੈ ਨ।
ਹਰਤ ਮਨੋਹਰ ਮੀਨ ਛਬਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਸੇ ਨੈਨ।।326।।