चौपाई
ਦਰਸ ਪਰਸ ਮਜ੍ਜਨ ਅਰੁ ਪਾਨਾ। ਹਰਇ ਪਾਪ ਕਹ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾ।।
ਨਦੀ ਪੁਨੀਤ ਅਮਿਤ ਮਹਿਮਾ ਅਤਿ। ਕਹਿ ਨ ਸਕਇ ਸਾਰਦ ਬਿਮਲਮਤਿ।।
ਰਾਮ ਧਾਮਦਾ ਪੁਰੀ ਸੁਹਾਵਨਿ। ਲੋਕ ਸਮਸ੍ਤ ਬਿਦਿਤ ਅਤਿ ਪਾਵਨਿ।।
ਚਾਰਿ ਖਾਨਿ ਜਗ ਜੀਵ ਅਪਾਰਾ। ਅਵਧ ਤਜੇ ਤਨੁ ਨਹਿ ਸਂਸਾਰਾ।।
ਸਬ ਬਿਧਿ ਪੁਰੀ ਮਨੋਹਰ ਜਾਨੀ। ਸਕਲ ਸਿਦ੍ਧਿਪ੍ਰਦ ਮਂਗਲ ਖਾਨੀ।।
ਬਿਮਲ ਕਥਾ ਕਰ ਕੀਨ੍ਹ ਅਰਂਭਾ। ਸੁਨਤ ਨਸਾਹਿਂ ਕਾਮ ਮਦ ਦਂਭਾ।।
ਰਾਮਚਰਿਤਮਾਨਸ ਏਹਿ ਨਾਮਾ। ਸੁਨਤ ਸ਼੍ਰਵਨ ਪਾਇਅ ਬਿਸ਼੍ਰਾਮਾ।।
ਮਨ ਕਰਿ ਵਿਸ਼ਯ ਅਨਲ ਬਨ ਜਰਈ। ਹੋਇ ਸੁਖੀ ਜੌ ਏਹਿਂ ਸਰ ਪਰਈ।।
ਰਾਮਚਰਿਤਮਾਨਸ ਮੁਨਿ ਭਾਵਨ। ਬਿਰਚੇਉ ਸਂਭੁ ਸੁਹਾਵਨ ਪਾਵਨ।।
ਤ੍ਰਿਬਿਧ ਦੋਸ਼ ਦੁਖ ਦਾਰਿਦ ਦਾਵਨ। ਕਲਿ ਕੁਚਾਲਿ ਕੁਲਿ ਕਲੁਸ਼ ਨਸਾਵਨ।।
ਰਚਿ ਮਹੇਸ ਨਿਜ ਮਾਨਸ ਰਾਖਾ। ਪਾਇ ਸੁਸਮਉ ਸਿਵਾ ਸਨ ਭਾਸ਼ਾ।।
ਤਾਤੇਂ ਰਾਮਚਰਿਤਮਾਨਸ ਬਰ। ਧਰੇਉ ਨਾਮ ਹਿਯਹੇਰਿ ਹਰਸ਼ਿ ਹਰ।।
ਕਹਉਕਥਾ ਸੋਇ ਸੁਖਦ ਸੁਹਾਈ। ਸਾਦਰ ਸੁਨਹੁ ਸੁਜਨ ਮਨ ਲਾਈ।।

दोहा/सोरठा
ਜਸ ਮਾਨਸ ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਭਯਉ ਜਗ ਪ੍ਰਚਾਰ ਜੇਹਿ ਹੇਤੁ।
ਅਬ ਸੋਇ ਕਹਉਪ੍ਰਸਂਗ ਸਬ ਸੁਮਿਰਿ ਉਮਾ ਬਰਿਸ਼ਕੇਤੁ।।35।।