7.1.39

चौपाई
ਜੌਂ ਕਰਿ ਕਸ਼੍ਟ ਜਾਇ ਪੁਨਿ ਕੋਈ। ਜਾਤਹਿਂ ਨੀਂਦ ਜੁਡ਼ਾਈ ਹੋਈ।।
ਜਡ਼ਤਾ ਜਾਡ਼ ਬਿਸ਼ਮ ਉਰ ਲਾਗਾ। ਗਏਹੁਨ ਮਜ੍ਜਨ ਪਾਵ ਅਭਾਗਾ।।
ਕਰਿ ਨ ਜਾਇ ਸਰ ਮਜ੍ਜਨ ਪਾਨਾ। ਫਿਰਿ ਆਵਇ ਸਮੇਤ ਅਭਿਮਾਨਾ।।
ਜੌਂ ਬਹੋਰਿ ਕੋਉ ਪੂਛਨ ਆਵਾ। ਸਰ ਨਿਂਦਾ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਬੁਝਾਵਾ।।
ਸਕਲ ਬਿਘ੍ਨ ਬ੍ਯਾਪਹਿ ਨਹਿਂ ਤੇਹੀ। ਰਾਮ ਸੁਕਰਿਪਾਬਿਲੋਕਹਿਂ ਜੇਹੀ।।
ਸੋਇ ਸਾਦਰ ਸਰ ਮਜ੍ਜਨੁ ਕਰਈ। ਮਹਾ ਘੋਰ ਤ੍ਰਯਤਾਪ ਨ ਜਰਈ।।
ਤੇ ਨਰ ਯਹ ਸਰ ਤਜਹਿਂ ਨ ਕਾਊ। ਜਿਨ੍ਹ ਕੇ ਰਾਮ ਚਰਨ ਭਲ ਭਾਊ।।
ਜੋ ਨਹਾਇ ਚਹ ਏਹਿਂ ਸਰ ਭਾਈ। ਸੋ ਸਤਸਂਗ ਕਰਉ ਮਨ ਲਾਈ।।
ਅਸ ਮਾਨਸ ਮਾਨਸ ਚਖ ਚਾਹੀ। ਭਇ ਕਬਿ ਬੁਦ੍ਧਿ ਬਿਮਲ ਅਵਗਾਹੀ।।
ਭਯਉ ਹਰਿਦਯਆਨਂਦ ਉਛਾਹੂ। ਉਮਗੇਉ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਮੋਦ ਪ੍ਰਬਾਹੂ।।
ਚਲੀ ਸੁਭਗ ਕਬਿਤਾ ਸਰਿਤਾ ਸੋ। ਰਾਮ ਬਿਮਲ ਜਸ ਜਲ ਭਰਿਤਾ ਸੋ।।
ਸਰਜੂ ਨਾਮ ਸੁਮਂਗਲ ਮੂਲਾ। ਲੋਕ ਬੇਦ ਮਤ ਮਂਜੁਲ ਕੂਲਾ।।
ਨਦੀ ਪੁਨੀਤ ਸੁਮਾਨਸ ਨਂਦਿਨਿ। ਕਲਿਮਲ ਤਰਿਨ ਤਰੁ ਮੂਲ ਨਿਕਂਦਿਨਿ।।

दोहा/सोरठा
ਸ਼੍ਰੋਤਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧ ਸਮਾਜ ਪੁਰ ਗ੍ਰਾਮ ਨਗਰ ਦੁਹੁਕੂਲ।
ਸਂਤਸਭਾ ਅਨੁਪਮ ਅਵਧ ਸਕਲ ਸੁਮਂਗਲ ਮੂਲ।।39।।

Kaanda: 

Type: 

Language: 

Verse Number: