चौपाई
ਉਭਯ ਘਰੀ ਅਸ ਕੌਤੁਕ ਭਯਊ। ਜੌ ਲਗਿ ਕਾਮੁ ਸਂਭੁ ਪਹਿਂ ਗਯਊ।।
ਸਿਵਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਸਸਂਕੇਉ ਮਾਰੂ। ਭਯਉ ਜਥਾਥਿਤਿ ਸਬੁ ਸਂਸਾਰੂ।।
ਭਏ ਤੁਰਤ ਸਬ ਜੀਵ ਸੁਖਾਰੇ। ਜਿਮਿ ਮਦ ਉਤਰਿ ਗਏਮਤਵਾਰੇ।।
ਰੁਦ੍ਰਹਿ ਦੇਖਿ ਮਦਨ ਭਯ ਮਾਨਾ। ਦੁਰਾਧਰਸ਼ ਦੁਰ੍ਗਮ ਭਗਵਾਨਾ।।
ਫਿਰਤ ਲਾਜ ਕਛੁ ਕਰਿ ਨਹਿਂ ਜਾਈ। ਮਰਨੁ ਠਾਨਿ ਮਨ ਰਚੇਸਿ ਉਪਾਈ।।
ਪ੍ਰਗਟੇਸਿ ਤੁਰਤ ਰੁਚਿਰ ਰਿਤੁਰਾਜਾ। ਕੁਸੁਮਿਤ ਨਵ ਤਰੁ ਰਾਜਿ ਬਿਰਾਜਾ।।
ਬਨ ਉਪਬਨ ਬਾਪਿਕਾ ਤਡ਼ਾਗਾ। ਪਰਮ ਸੁਭਗ ਸਬ ਦਿਸਾ ਬਿਭਾਗਾ।।
ਜਹਤਹਜਨੁ ਉਮਗਤ ਅਨੁਰਾਗਾ। ਦੇਖਿ ਮੁਏਹੁਮਨ ਮਨਸਿਜ ਜਾਗਾ।।

छंद
ਜਾਗਇ ਮਨੋਭਵ ਮੁਏਹੁਮਨ ਬਨ ਸੁਭਗਤਾ ਨ ਪਰੈ ਕਹੀ।
ਸੀਤਲ ਸੁਗਂਧ ਸੁਮਂਦ ਮਾਰੁਤ ਮਦਨ ਅਨਲ ਸਖਾ ਸਹੀ।।
ਬਿਕਸੇ ਸਰਨ੍ਹਿ ਬਹੁ ਕਂਜ ਗੁਂਜਤ ਪੁਂਜ ਮਂਜੁਲ ਮਧੁਕਰਾ।
ਕਲਹਂਸ ਪਿਕ ਸੁਕ ਸਰਸ ਰਵ ਕਰਿ ਗਾਨ ਨਾਚਹਿਂ ਅਪਛਰਾ।।

दोहा/सोरठा
ਸਕਲ ਕਲਾ ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਬਿਧਿ ਹਾਰੇਉ ਸੇਨ ਸਮੇਤ।
ਚਲੀ ਨ ਅਚਲ ਸਮਾਧਿ ਸਿਵ ਕੋਪੇਉ ਹਰਿਦਯਨਿਕੇਤ।।86।।