चौपाई
ਖਲ ਪਰਿਹਾਸ ਹੋਇ ਹਿਤ ਮੋਰਾ। ਕਾਕ ਕਹਹਿਂ ਕਲਕਂਠ ਕਠੋਰਾ।।
ਹਂਸਹਿ ਬਕ ਦਾਦੁਰ ਚਾਤਕਹੀ। ਹਹਿਂ ਮਲਿਨ ਖਲ ਬਿਮਲ ਬਤਕਹੀ।।
ਕਬਿਤ ਰਸਿਕ ਨ ਰਾਮ ਪਦ ਨੇਹੂ। ਤਿਨ੍ਹ ਕਹਸੁਖਦ ਹਾਸ ਰਸ ਏਹੂ।।
ਭਾਸ਼ਾ ਭਨਿਤਿ ਭੋਰਿ ਮਤਿ ਮੋਰੀ। ਹਿਬੇ ਜੋਗ ਹੇਂ ਨਹਿਂ ਖੋਰੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਸਾਮੁਝਿ ਨੀਕੀ। ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਕਥਾ ਸੁਨਿ ਲਾਗਹਿ ਫੀਕੀ।।
ਹਰਿ ਹਰ ਪਦ ਰਤਿ ਮਤਿ ਨ ਕੁਤਰਕੀ। ਤਿਨ੍ਹ ਕਹੁਮਧੁਰ ਕਥਾ ਰਘੁਵਰ ਕੀ।।
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਭੂਸ਼ਿਤ ਜਿਯਜਾਨੀ। ਸੁਨਿਹਹਿਂ ਸੁਜਨ ਸਰਾਹਿ ਸੁਬਾਨੀ।।
ਕਬਿ ਨ ਹੋਉਨਹਿਂ ਬਚਨ ਪ੍ਰਬੀਨੂ। ਸਕਲ ਕਲਾ ਸਬ ਬਿਦ੍ਯਾ ਹੀਨੂ।।
ਆਖਰ ਅਰਥ ਅਲਂਕਰਿਤਿ ਨਾਨਾ। ਛਂਦ ਪ੍ਰਬਂਧ ਅਨੇਕ ਬਿਧਾਨਾ।।
ਭਾਵ ਭੇਦ ਰਸ ਭੇਦ ਅਪਾਰਾ। ਕਬਿਤ ਦੋਸ਼ ਗੁਨ ਬਿਬਿਧ ਪ੍ਰਕਾਰਾ।।
ਕਬਿਤ ਬਿਬੇਕ ਏਕ ਨਹਿਂ ਮੋਰੇਂ। ਸਤ੍ਯ ਕਹਉਲਿਖਿ ਕਾਗਦ ਕੋਰੇ।।

दोहा/सोरठा
ਭਨਿਤਿ ਮੋਰਿ ਸਬ ਗੁਨ ਰਹਿਤ ਬਿਸ੍ਵ ਬਿਦਿਤ ਗੁਨ ਏਕ।
ਸੋ ਬਿਚਾਰਿ ਸੁਨਿਹਹਿਂ ਸੁਮਤਿ ਜਿਨ੍ਹ ਕੇਂ ਬਿਮਲ ਬਿਵੇਕ।।9।।