चौपाई
ਨਗਰ ਨਿਕਟ ਬਰਾਤ ਸੁਨਿ ਆਈ। ਪੁਰ ਖਰਭਰੁ ਸੋਭਾ ਅਧਿਕਾਈ।।
ਕਰਿ ਬਨਾਵ ਸਜਿ ਬਾਹਨ ਨਾਨਾ। ਚਲੇ ਲੇਨ ਸਾਦਰ ਅਗਵਾਨਾ।।
ਹਿਯਹਰਸ਼ੇ ਸੁਰ ਸੇਨ ਨਿਹਾਰੀ। ਹਰਿਹਿ ਦੇਖਿ ਅਤਿ ਭਏ ਸੁਖਾਰੀ।।
ਸਿਵ ਸਮਾਜ ਜਬ ਦੇਖਨ ਲਾਗੇ। ਬਿਡਰਿ ਚਲੇ ਬਾਹਨ ਸਬ ਭਾਗੇ।।
ਧਰਿ ਧੀਰਜੁ ਤਹਰਹੇ ਸਯਾਨੇ। ਬਾਲਕ ਸਬ ਲੈ ਜੀਵ ਪਰਾਨੇ।।
ਗਏਭਵਨ ਪੂਛਹਿਂ ਪਿਤੁ ਮਾਤਾ। ਕਹਹਿਂ ਬਚਨ ਭਯ ਕਂਪਿਤ ਗਾਤਾ।।
ਕਹਿਅ ਕਾਹ ਕਹਿ ਜਾਇ ਨ ਬਾਤਾ। ਜਮ ਕਰ ਧਾਰ ਕਿਧੌਂ ਬਰਿਆਤਾ।।
ਬਰੁ ਬੌਰਾਹ ਬਸਹਅਸਵਾਰਾ। ਬ੍ਯਾਲ ਕਪਾਲ ਬਿਭੂਸ਼ਨ ਛਾਰਾ।।

छंद
ਤਨ ਛਾਰ ਬ੍ਯਾਲ ਕਪਾਲ ਭੂਸ਼ਨ ਨਗਨ ਜਟਿਲ ਭਯਂਕਰਾ।
ਸ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਸਾਚ ਜੋਗਿਨਿ ਬਿਕਟ ਮੁਖ ਰਜਨੀਚਰਾ।।
ਜੋ ਜਿਅਤ ਰਹਿਹਿ ਬਰਾਤ ਦੇਖਤ ਪੁਨ੍ਯ ਬਡ਼ ਤੇਹਿ ਕਰ ਸਹੀ।
ਦੇਖਿਹਿ ਸੋ ਉਮਾ ਬਿਬਾਹੁ ਘਰ ਘਰ ਬਾਤ ਅਸਿ ਲਰਿਕਨ੍ਹ ਕਹੀ।।

दोहा/सोरठा
ਸਮੁਝਿ ਮਹੇਸ ਸਮਾਜ ਸਬ ਜਨਨਿ ਜਨਕ ਮੁਸੁਕਾਹਿਂ।
ਬਾਲ ਬੁਝਾਏ ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਿ ਨਿਡਰ ਹੋਹੁ ਡਰੁ ਨਾਹਿਂ।।95।।