चौपाई
ਉਤਰਿ ਠਾਡ਼ ਭਏ ਸੁਰਸਰਿ ਰੇਤਾ। ਸੀਯਰਾਮ ਗੁਹ ਲਖਨ ਸਮੇਤਾ।।
ਕੇਵਟ ਉਤਰਿ ਦਂਡਵਤ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਪ੍ਰਭੁਹਿ ਸਕੁਚ ਏਹਿ ਨਹਿਂ ਕਛੁ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਪਿਯ ਹਿਯ ਕੀ ਸਿਯ ਜਾਨਨਿਹਾਰੀ। ਮਨਿ ਮੁਦਰੀ ਮਨ ਮੁਦਿਤ ਉਤਾਰੀ।।
ਕਹੇਉ ਕਰਿਪਾਲ ਲੇਹਿ ਉਤਰਾਈ। ਕੇਵਟ ਚਰਨ ਗਹੇ ਅਕੁਲਾਈ।।
ਨਾਥ ਆਜੁ ਮੈਂ ਕਾਹ ਨ ਪਾਵਾ। ਮਿਟੇ ਦੋਸ਼ ਦੁਖ ਦਾਰਿਦ ਦਾਵਾ।।
ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਮੈਂ ਕੀਨ੍ਹਿ ਮਜੂਰੀ। ਆਜੁ ਦੀਨ੍ਹ ਬਿਧਿ ਬਨਿ ਭਲਿ ਭੂਰੀ।।
ਅਬ ਕਛੁ ਨਾਥ ਨ ਚਾਹਿਅ ਮੋਰੇਂ। ਦੀਨਦਯਾਲ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਤੋਰੇਂ।।
ਫਿਰਤੀ ਬਾਰ ਮੋਹਿ ਜੇ ਦੇਬਾ। ਸੋ ਪ੍ਰਸਾਦੁ ਮੈਂ ਸਿਰ ਧਰਿ ਲੇਬਾ।।

दोहा/सोरठा
ਬਹੁਤ ਕੀਨ੍ਹ ਪ੍ਰਭੁ ਲਖਨ ਸਿਯਨਹਿਂ ਕਛੁ ਕੇਵਟੁ ਲੇਇ।
ਬਿਦਾ ਕੀਨ੍ਹ ਕਰੁਨਾਯਤਨ ਭਗਤਿ ਬਿਮਲ ਬਰੁ ਦੇਇ।।102।।