चौपाई
ਕਤ ਸਿਖ ਦੇਇ ਹਮਹਿ ਕੋਉ ਮਾਈ। ਗਾਲੁ ਕਰਬ ਕੇਹਿ ਕਰ ਬਲੁ ਪਾਈ।।
ਰਾਮਹਿ ਛਾਡ਼ਿ ਕੁਸਲ ਕੇਹਿ ਆਜੂ। ਜੇਹਿ ਜਨੇਸੁ ਦੇਇ ਜੁਬਰਾਜੂ।।
ਭਯਉ ਕੌਸਿਲਹਿ ਬਿਧਿ ਅਤਿ ਦਾਹਿਨ। ਦੇਖਤ ਗਰਬ ਰਹਤ ਉਰ ਨਾਹਿਨ।।
ਦੇਖੇਹੁ ਕਸ ਨ ਜਾਇ ਸਬ ਸੋਭਾ। ਜੋ ਅਵਲੋਕਿ ਮੋਰ ਮਨੁ ਛੋਭਾ।।
ਪੂਤੁ ਬਿਦੇਸ ਨ ਸੋਚੁ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇਂ। ਜਾਨਤਿ ਹਹੁ ਬਸ ਨਾਹੁ ਹਮਾਰੇਂ।।
ਨੀਦ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਿਯ ਸੇਜ ਤੁਰਾਈ। ਲਖਹੁ ਨ ਭੂਪ ਕਪਟ ਚਤੁਰਾਈ।।
ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਿਯ ਬਚਨ ਮਲਿਨ ਮਨੁ ਜਾਨੀ। ਝੁਕੀ ਰਾਨਿ ਅਬ ਰਹੁ ਅਰਗਾਨੀ।।
ਪੁਨਿ ਅਸ ਕਬਹੁਕਹਸਿ ਘਰਫੋਰੀ। ਤਬ ਧਰਿ ਜੀਭ ਕਢ਼ਾਵਉਤੋਰੀ।।

दोहा/सोरठा
ਕਾਨੇ ਖੋਰੇ ਕੂਬਰੇ ਕੁਟਿਲ ਕੁਚਾਲੀ ਜਾਨਿ।
ਤਿਯ ਬਿਸੇਸ਼ਿ ਪੁਨਿ ਚੇਰਿ ਕਹਿ ਭਰਤਮਾਤੁ ਮੁਸੁਕਾਨਿ।।14।।