चौपाई
ਅਵਸਿ ਨਰੇਸ ਬਚਨ ਫੁਰ ਕਰਹੂ। ਪਾਲਹੁ ਪ੍ਰਜਾ ਸੋਕੁ ਪਰਿਹਰਹੂ।।
ਸੁਰਪੁਰ ਨਰਿਪ ਪਾਇਹਿ ਪਰਿਤੋਸ਼ੂ। ਤੁਮ੍ਹ ਕਹੁਸੁਕਰਿਤ ਸੁਜਸੁ ਨਹਿਂ ਦੋਸ਼ੂ।।
ਬੇਦ ਬਿਦਿਤ ਸਂਮਤ ਸਬਹੀ ਕਾ। ਜੇਹਿ ਪਿਤੁ ਦੇਇ ਸੋ ਪਾਵਇ ਟੀਕਾ।।
ਕਰਹੁ ਰਾਜੁ ਪਰਿਹਰਹੁ ਗਲਾਨੀ। ਮਾਨਹੁ ਮੋਰ ਬਚਨ ਹਿਤ ਜਾਨੀ।।
ਸੁਨਿ ਸੁਖੁ ਲਹਬ ਰਾਮ ਬੈਦੇਹੀਂ। ਅਨੁਚਿਤ ਕਹਬ ਨ ਪਂਡਿਤ ਕੇਹੀਂ।।
ਕੌਸਲ੍ਯਾਦਿ ਸਕਲ ਮਹਤਾਰੀਂ। ਤੇਉ ਪ੍ਰਜਾ ਸੁਖ ਹੋਹਿਂ ਸੁਖਾਰੀਂ।।
ਪਰਮ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਰਾਮ ਕਰ ਜਾਨਿਹਿ। ਸੋ ਸਬ ਬਿਧਿ ਤੁਮ੍ਹ ਸਨ ਭਲ ਮਾਨਿਹਿ।।
ਸੌਂਪੇਹੁ ਰਾਜੁ ਰਾਮ ਕੈ ਆਏ ਸੇਵਾ ਕਰੇਹੁ ਸਨੇਹ ਸੁਹਾਏ।

दोहा/सोरठा
ਕੀਜਿਅ ਗੁਰ ਆਯਸੁ ਅਵਸਿ ਕਹਹਿਂ ਸਚਿਵ ਕਰ ਜੋਰਿ।
ਰਘੁਪਤਿ ਆਏਉਚਿਤ ਜਸ ਤਸ ਤਬ ਕਰਬ ਬਹੋਰਿ।।175।।