7.2.207

चौपाई
ਯਹਉ ਕਹਤ ਭਲ ਕਹਿਹਿ ਨ ਕੋਊ। ਲੋਕੁ ਬੇਦ ਬੁਧ ਸਂਮਤ ਦੋਊ।।
ਤਾਤ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਬਿਮਲ ਜਸੁ ਗਾਈ। ਪਾਇਹਿ ਲੋਕਉ ਬੇਦੁ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਲੋਕ ਬੇਦ ਸਂਮਤ ਸਬੁ ਕਹਈ। ਜੇਹਿ ਪਿਤੁ ਦੇਇ ਰਾਜੁ ਸੋ ਲਹਈ।।
ਰਾਉ ਸਤ੍ਯਬ੍ਰਤ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਬੋਲਾਈ। ਦੇਤ ਰਾਜੁ ਸੁਖੁ ਧਰਮੁ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਰਾਮ ਗਵਨੁ ਬਨ ਅਨਰਥ ਮੂਲਾ। ਜੋ ਸੁਨਿ ਸਕਲ ਬਿਸ੍ਵ ਭਇ ਸੂਲਾ।।
ਸੋ ਭਾਵੀ ਬਸ ਰਾਨਿ ਅਯਾਨੀ। ਕਰਿ ਕੁਚਾਲਿ ਅਂਤਹੁਪਛਿਤਾਨੀ।।
ਤਹਤੁਮ੍ਹਾਰ ਅਲਪ ਅਪਰਾਧੂ। ਕਹੈ ਸੋ ਅਧਮ ਅਯਾਨ ਅਸਾਧੂ।।
ਕਰਤੇਹੁ ਰਾਜੁ ਤ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਨ ਦੋਸ਼ੂ। ਰਾਮਹਿ ਹੋਤ ਸੁਨਤ ਸਂਤੋਸ਼ੂ।।

दोहा/सोरठा
ਅਬ ਅਤਿ ਕੀਨ੍ਹੇਹੁ ਭਰਤ ਭਲ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਉਚਿਤ ਮਤ ਏਹੁ।
ਸਕਲ ਸੁਮਂਗਲ ਮੂਲ ਜਗ ਰਘੁਬਰ ਚਰਨ ਸਨੇਹੁ।।207।।

Kaanda: 

Type: 

Language: 

Verse Number: