चौपाई
ਆਰਤ ਕਹਹਿਂ ਬਿਚਾਰਿ ਨ ਕਾਊ। ਸੂਝ ਜੂਆਰਿਹਿ ਆਪਨ ਦਾਊ।।
ਸੁਨਿ ਮੁਨਿ ਬਚਨ ਕਹਤ ਰਘੁਰਾਊ। ਨਾਥ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇਹਿ ਹਾਥ ਉਪਾਊ।।
ਸਬ ਕਰ ਹਿਤ ਰੁਖ ਰਾਉਰਿ ਰਾਖੇਂ। ਆਯਸੁ ਕਿਏਮੁਦਿਤ ਫੁਰ ਭਾਸ਼ੇਂ।।
ਪ੍ਰਥਮ ਜੋ ਆਯਸੁ ਮੋ ਕਹੁਹੋਈ। ਮਾਥੇਂ ਮਾਨਿ ਕਰੌ ਸਿਖ ਸੋਈ।।
ਪੁਨਿ ਜੇਹਿ ਕਹਜਸ ਕਹਬ ਗੋਸਾਈਂ। ਸੋ ਸਬ ਭਾਿ ਘਟਿਹਿ ਸੇਵਕਾਈਂ।।
ਕਹ ਮੁਨਿ ਰਾਮ ਸਤ੍ਯ ਤੁਮ੍ਹ ਭਾਸ਼ਾ। ਭਰਤ ਸਨੇਹਬਿਚਾਰੁ ਨ ਰਾਖਾ।।
ਤੇਹਿ ਤੇਂ ਕਹਉਬਹੋਰਿ ਬਹੋਰੀ। ਭਰਤ ਭਗਤਿ ਬਸ ਭਇ ਮਤਿ ਮੋਰੀ।।
ਮੋਰੇਂ ਜਾਨ ਭਰਤ ਰੁਚਿ ਰਾਖਿ। ਜੋ ਕੀਜਿਅ ਸੋ ਸੁਭ ਸਿਵ ਸਾਖੀ।।

दोहा/सोरठा
ਭਰਤ ਬਿਨਯ ਸਾਦਰ ਸੁਨਿਅ ਕਰਿਅ ਬਿਚਾਰੁ ਬਹੋਰਿ।
ਕਰਬ ਸਾਧੁਮਤ ਲੋਕਮਤ ਨਰਿਪਨਯ ਨਿਗਮ ਨਿਚੋਰਿ।।258।।