चौपाई
ਭਾਇ ਸਚਿਵ ਗੁਰ ਪੁਰਜਨ ਸਾਥਾ। ਆਗੇਂ ਗਵਨੁ ਕੀਨ੍ਹ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਗਿਰਿਬਰੁ ਦੀਖ ਜਨਕਪਤਿ ਜਬਹੀਂ। ਕਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਰਥ ਤ੍ਯਾਗੇਉ ਤਬਹੀਂ।।
ਰਾਮ ਦਰਸ ਲਾਲਸਾ ਉਛਾਹੂ। ਪਥ ਸ਼੍ਰਮ ਲੇਸੁ ਕਲੇਸੁ ਨ ਕਾਹੂ।।
ਮਨ ਤਹਜਹਰਘੁਬਰ ਬੈਦੇਹੀ। ਬਿਨੁ ਮਨ ਤਨ ਦੁਖ ਸੁਖ ਸੁਧਿ ਕੇਹੀ।।
ਆਵਤ ਜਨਕੁ ਚਲੇ ਏਹਿ ਭਾੀ। ਸਹਿਤ ਸਮਾਜ ਪ੍ਰੇਮ ਮਤਿ ਮਾਤੀ।।
ਆਏ ਨਿਕਟ ਦੇਖਿ ਅਨੁਰਾਗੇ। ਸਾਦਰ ਮਿਲਨ ਪਰਸਪਰ ਲਾਗੇ।।
ਲਗੇ ਜਨਕ ਮੁਨਿਜਨ ਪਦ ਬਂਦਨ। ਰਿਸ਼ਿਨ੍ਹ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਕੀਨ੍ਹ ਰਘੁਨਂਦਨ।।
ਭਾਇਨ੍ਹ ਸਹਿਤ ਰਾਮੁ ਮਿਲਿ ਰਾਜਹਿ। ਚਲੇ ਲਵਾਇ ਸਮੇਤ ਸਮਾਜਹਿ।।

दोहा/सोरठा
ਆਸ਼੍ਰਮ ਸਾਗਰ ਸਾਂਤ ਰਸ ਪੂਰਨ ਪਾਵਨ ਪਾਥੁ।
ਸੇਨ ਮਨਹੁਕਰੁਨਾ ਸਰਿਤ ਲਿਏਜਾਹਿਂ ਰਘੁਨਾਥੁ।।275।।