चौपाई
ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਪਦੁਮ ਪਰਾਗ ਦੋਹਾਈ। ਸਤ੍ਯ ਸੁਕਰਿਤ ਸੁਖ ਸੀਵਸੁਹਾਈ।।
ਸੋ ਕਰਿ ਕਹਉਹਿਏ ਅਪਨੇ ਕੀ। ਰੁਚਿ ਜਾਗਤ ਸੋਵਤ ਸਪਨੇ ਕੀ।।
ਸਹਜ ਸਨੇਹਸ੍ਵਾਮਿ ਸੇਵਕਾਈ। ਸ੍ਵਾਰਥ ਛਲ ਫਲ ਚਾਰਿ ਬਿਹਾਈ।।
ਅਗ੍ਯਾ ਸਮ ਨ ਸੁਸਾਹਿਬ ਸੇਵਾ। ਸੋ ਪ੍ਰਸਾਦੁ ਜਨ ਪਾਵੈ ਦੇਵਾ।।
ਅਸ ਕਹਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਬਸ ਭਏ ਭਾਰੀ। ਪੁਲਕ ਸਰੀਰ ਬਿਲੋਚਨ ਬਾਰੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਕਮਲ ਗਹੇ ਅਕੁਲਾਈ। ਸਮਉ ਸਨੇਹੁ ਨ ਸੋ ਕਹਿ ਜਾਈ।।
ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਸਨਮਾਨਿ ਸੁਬਾਨੀ। ਬੈਠਾਏ ਸਮੀਪ ਗਹਿ ਪਾਨੀ।।
ਭਰਤ ਬਿਨਯ ਸੁਨਿ ਦੇਖਿ ਸੁਭਾਊ। ਸਿਥਿਲ ਸਨੇਹਸਭਾ ਰਘੁਰਾਊ।।

छंद
ਰਘੁਰਾਉ ਸਿਥਿਲ ਸਨੇਹਸਾਧੁ ਸਮਾਜ ਮੁਨਿ ਮਿਥਿਲਾ ਧਨੀ।
ਮਨ ਮਹੁਸਰਾਹਤ ਭਰਤ ਭਾਯਪ ਭਗਤਿ ਕੀ ਮਹਿਮਾ ਘਨੀ।।
ਭਰਤਹਿ ਪ੍ਰਸਂਸਤ ਬਿਬੁਧ ਬਰਸ਼ਤ ਸੁਮਨ ਮਾਨਸ ਮਲਿਨ ਸੇ।
ਤੁਲਸੀ ਬਿਕਲ ਸਬ ਲੋਗ ਸੁਨਿ ਸਕੁਚੇ ਨਿਸਾਗਮ ਨਲਿਨ ਸੇ।।

दोहा/सोरठा
ਦੇਖਿ ਦੁਖਾਰੀ ਦੀਨ ਦੁਹੁ ਸਮਾਜ ਨਰ ਨਾਰਿ ਸਬ।
ਮਘਵਾ ਮਹਾ ਮਲੀਨ ਮੁਏ ਮਾਰਿ ਮਂਗਲ ਚਹਤ।।301।।