चौपाई
ਪੁਲਕ ਗਾਤ ਹਿਯਸਿਯ ਰਘੁਬੀਰੂ। ਜੀਹ ਨਾਮੁ ਜਪ ਲੋਚਨ ਨੀਰੂ।।
ਲਖਨ ਰਾਮ ਸਿਯ ਕਾਨਨ ਬਸਹੀਂ। ਭਰਤੁ ਭਵਨ ਬਸਿ ਤਪ ਤਨੁ ਕਸਹੀਂ।।
ਦੋਉ ਦਿਸਿ ਸਮੁਝਿ ਕਹਤ ਸਬੁ ਲੋਗੂ। ਸਬ ਬਿਧਿ ਭਰਤ ਸਰਾਹਨ ਜੋਗੂ।।
ਸੁਨਿ ਬ੍ਰਤ ਨੇਮ ਸਾਧੁ ਸਕੁਚਾਹੀਂ। ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਮੁਨਿਰਾਜ ਲਜਾਹੀਂ।।
ਪਰਮ ਪੁਨੀਤ ਭਰਤ ਆਚਰਨੂ। ਮਧੁਰ ਮਂਜੁ ਮੁਦ ਮਂਗਲ ਕਰਨੂ।।
ਹਰਨ ਕਠਿਨ ਕਲਿ ਕਲੁਸ਼ ਕਲੇਸੂ। ਮਹਾਮੋਹ ਨਿਸਿ ਦਲਨ ਦਿਨੇਸੂ।।
ਪਾਪ ਪੁਂਜ ਕੁਂਜਰ ਮਰਿਗਰਾਜੂ। ਸਮਨ ਸਕਲ ਸਂਤਾਪ ਸਮਾਜੂ।
ਜਨ ਰਂਜਨ ਭਂਜਨ ਭਵ ਭਾਰੂ। ਰਾਮ ਸਨੇਹ ਸੁਧਾਕਰ ਸਾਰੂ।।

छंद
ਸਿਯ ਰਾਮ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਯੂਸ਼ ਪੂਰਨ ਹੋਤ ਜਨਮੁ ਨ ਭਰਤ ਕੋ।
ਮੁਨਿ ਮਨ ਅਗਮ ਜਮ ਨਿਯਮ ਸਮ ਦਮ ਬਿਸ਼ਮ ਬ੍ਰਤ ਆਚਰਤ ਕੋ।।
ਦੁਖ ਦਾਹ ਦਾਰਿਦ ਦਂਭ ਦੂਸ਼ਨ ਸੁਜਸ ਮਿਸ ਅਪਹਰਤ ਕੋ।
ਕਲਿਕਾਲ ਤੁਲਸੀ ਸੇ ਸਠਨ੍ਹਿ ਹਠਿ ਰਾਮ ਸਨਮੁਖ ਕਰਤ ਕੋ।।

दोहा/सोरठा
ਭਰਤ ਚਰਿਤ ਕਰਿ ਨੇਮੁ ਤੁਲਸੀ ਜੋ ਸਾਦਰ ਸੁਨਹਿਂ।
ਸੀਯ ਰਾਮ ਪਦ ਪੇਮੁ ਅਵਸਿ ਹੋਇ ਭਵ ਰਸ ਬਿਰਤਿ।।326।।