चौपाई
ਸੀਯ ਸਕੁਚ ਬਸ ਉਤਰੁ ਨ ਦੇਈ। ਸੋ ਸੁਨਿ ਤਮਕਿ ਉਠੀ ਕੈਕੇਈ।।
ਮੁਨਿ ਪਟ ਭੂਸ਼ਨ ਭਾਜਨ ਆਨੀ। ਆਗੇਂ ਧਰਿ ਬੋਲੀ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।
ਨਰਿਪਹਿ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਰਿਯ ਤੁਮ੍ਹ ਰਘੁਬੀਰਾ। ਸੀਲ ਸਨੇਹ ਨ ਛਾਡ਼ਿਹਿ ਭੀਰਾ।।
ਸੁਕਰਿਤ ਸੁਜਸੁ ਪਰਲੋਕੁ ਨਸਾਊ। ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਜਾਨ ਬਨ ਕਹਿਹਿ ਨ ਕਾਊ।।
ਅਸ ਬਿਚਾਰਿ ਸੋਇ ਕਰਹੁ ਜੋ ਭਾਵਾ। ਰਾਮ ਜਨਨਿ ਸਿਖ ਸੁਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਾ।।
ਭੂਪਹਿ ਬਚਨ ਬਾਨਸਮ ਲਾਗੇ। ਕਰਹਿਂ ਨ ਪ੍ਰਾਨ ਪਯਾਨ ਅਭਾਗੇ।।
ਲੋਗ ਬਿਕਲ ਮੁਰੁਛਿਤ ਨਰਨਾਹੂ। ਕਾਹ ਕਰਿਅ ਕਛੁ ਸੂਝ ਨ ਕਾਹੂ।।
ਰਾਮੁ ਤੁਰਤ ਮੁਨਿ ਬੇਸ਼ੁ ਬਨਾਈ। ਚਲੇ ਜਨਕ ਜਨਨਿਹਿ ਸਿਰੁ ਨਾਈ।।

दोहा/सोरठा
ਸਜਿ ਬਨ ਸਾਜੁ ਸਮਾਜੁ ਸਬੁ ਬਨਿਤਾ ਬਂਧੁ ਸਮੇਤ।
ਬਂਦਿ ਬਿਪ੍ਰ ਗੁਰ ਚਰਨ ਪ੍ਰਭੁ ਚਲੇ ਕਰਿ ਸਬਹਿ ਅਚੇਤ।।79।।