चौपाई
ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਲੋਕਿ ਸਰ ਸਕਹਿਂ ਨ ਡਾਰੀ। ਥਕਿਤ ਭਈ ਰਜਨੀਚਰ ਧਾਰੀ।।
ਸਚਿਵ ਬੋਲਿ ਬੋਲੇ ਖਰ ਦੂਸ਼ਨ। ਯਹ ਕੋਉ ਨਰਿਪਬਾਲਕ ਨਰ ਭੂਸ਼ਨ।।
ਨਾਗ ਅਸੁਰ ਸੁਰ ਨਰ ਮੁਨਿ ਜੇਤੇ। ਦੇਖੇ ਜਿਤੇ ਹਤੇ ਹਮ ਕੇਤੇ।।
ਹਮ ਭਰਿ ਜਨ੍ਮ ਸੁਨਹੁ ਸਬ ਭਾਈ। ਦੇਖੀ ਨਹਿਂ ਅਸਿ ਸੁਂਦਰਤਾਈ।।
ਜਦ੍ਯਪਿ ਭਗਿਨੀ ਕੀਨ੍ਹ ਕੁਰੂਪਾ। ਬਧ ਲਾਯਕ ਨਹਿਂ ਪੁਰੁਸ਼ ਅਨੂਪਾ।।
ਦੇਹੁ ਤੁਰਤ ਨਿਜ ਨਾਰਿ ਦੁਰਾਈ। ਜੀਅਤ ਭਵਨ ਜਾਹੁ ਦ੍ਵੌ ਭਾਈ।।
ਮੋਰ ਕਹਾ ਤੁਮ੍ਹ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਵਹੁ। ਤਾਸੁ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਆਤੁਰ ਆਵਹੁ।।
ਦੂਤਨ੍ਹ ਕਹਾ ਰਾਮ ਸਨ ਜਾਈ। ਸੁਨਤ ਰਾਮ ਬੋਲੇ ਮੁਸਕਾਈ।।
ਹਮ ਛਤ੍ਰੀ ਮਰਿਗਯਾ ਬਨ ਕਰਹੀਂ। ਤੁਮ੍ਹ ਸੇ ਖਲ ਮਰਿਗ ਖੌਜਤ ਫਿਰਹੀਂ।।
ਰਿਪੁ ਬਲਵਂਤ ਦੇਖਿ ਨਹਿਂ ਡਰਹੀਂ। ਏਕ ਬਾਰ ਕਾਲਹੁ ਸਨ ਲਰਹੀਂ।।
ਜਦ੍ਯਪਿ ਮਨੁਜ ਦਨੁਜ ਕੁਲ ਘਾਲਕ। ਮੁਨਿ ਪਾਲਕ ਖਲ ਸਾਲਕ ਬਾਲਕ।।
ਜੌਂ ਨ ਹੋਇ ਬਲ ਘਰ ਫਿਰਿ ਜਾਹੂ। ਸਮਰ ਬਿਮੁਖ ਮੈਂ ਹਤਉਨ ਕਾਹੂ।।
ਰਨ ਚਢ਼ਿ ਕਰਿਅ ਕਪਟ ਚਤੁਰਾਈ। ਰਿਪੁ ਪਰ ਕਰਿਪਾ ਪਰਮ ਕਦਰਾਈ।।
ਦੂਤਨ੍ਹ ਜਾਇ ਤੁਰਤ ਸਬ ਕਹੇਊ। ਸੁਨਿ ਖਰ ਦੂਸ਼ਨ ਉਰ ਅਤਿ ਦਹੇਊ।।

छंद
ਉਰ ਦਹੇਉ ਕਹੇਉ ਕਿ ਧਰਹੁ ਧਾਏ ਬਿਕਟ ਭਟ ਰਜਨੀਚਰਾ।
ਸਰ ਚਾਪ ਤੋਮਰ ਸਕ੍ਤਿ ਸੂਲ ਕਰਿਪਾਨ ਪਰਿਘ ਪਰਸੁ ਧਰਾ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਕੀਨ੍ਹ ਧਨੁਸ਼ ਟਕੋਰ ਪ੍ਰਥਮ ਕਠੋਰ ਘੋਰ ਭਯਾਵਹਾ।
ਭਏ ਬਧਿਰ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਜਾਤੁਧਾਨ ਨ ਗ੍ਯਾਨ ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਰਹਾ।।

दोहा/सोरठा
ਸਾਵਧਾਨ ਹੋਇ ਧਾਏ ਜਾਨਿ ਸਬਲ ਆਰਾਤਿ।
ਲਾਗੇ ਬਰਸ਼ਨ ਰਾਮ ਪਰ ਅਸ੍ਤ੍ਰ ਸਸ੍ਤ੍ਰ ਬਹੁ ਭਾਿ।।19ਕ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਕੇ ਆਯੁਧ ਤਿਲ ਸਮ ਕਰਿ ਕਾਟੇ ਰਘੁਬੀਰ।
ਤਾਨਿ ਸਰਾਸਨ ਸ਼੍ਰਵਨ ਲਗਿ ਪੁਨਿ ਛਾ਼ੇ ਨਿਜ ਤੀਰ।।19ਖ।।