चौपाई
ਚਲੇ ਰਾਮ ਤ੍ਯਾਗਾ ਬਨ ਸੋਊ। ਅਤੁਲਿਤ ਬਲ ਨਰ ਕੇਹਰਿ ਦੋਊ।।
ਬਿਰਹੀ ਇਵ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਤ ਬਿਸ਼ਾਦਾ। ਕਹਤ ਕਥਾ ਅਨੇਕ ਸਂਬਾਦਾ।।
ਲਛਿਮਨ ਦੇਖੁ ਬਿਪਿਨ ਕਇ ਸੋਭਾ। ਦੇਖਤ ਕੇਹਿ ਕਰ ਮਨ ਨਹਿਂ ਛੋਭਾ।।
ਨਾਰਿ ਸਹਿਤ ਸਬ ਖਗ ਮਰਿਗ ਬਰਿਂਦਾ। ਮਾਨਹੁਮੋਰਿ ਕਰਤ ਹਹਿਂ ਨਿਂਦਾ।।
ਹਮਹਿ ਦੇਖਿ ਮਰਿਗ ਨਿਕਰ ਪਰਾਹੀਂ। ਮਰਿਗੀਂ ਕਹਹਿਂ ਤੁਮ੍ਹ ਕਹਭਯ ਨਾਹੀਂ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਆਨਂਦ ਕਰਹੁ ਮਰਿਗ ਜਾਏ। ਕਂਚਨ ਮਰਿਗ ਖੋਜਨ ਏ ਆਏ।।
ਸਂਗ ਲਾਇ ਕਰਿਨੀਂ ਕਰਿ ਲੇਹੀਂ। ਮਾਨਹੁਮੋਹਿ ਸਿਖਾਵਨੁ ਦੇਹੀਂ।।
ਸਾਸ੍ਤ੍ਰ ਸੁਚਿਂਤਿਤ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਦੇਖਿਅ। ਭੂਪ ਸੁਸੇਵਿਤ ਬਸ ਨਹਿਂ ਲੇਖਿਅ।।
ਰਾਖਿਅ ਨਾਰਿ ਜਦਪਿ ਉਰ ਮਾਹੀਂ। ਜੁਬਤੀ ਸਾਸ੍ਤ੍ਰ ਨਰਿਪਤਿ ਬਸ ਨਾਹੀਂ।।
ਦੇਖਹੁ ਤਾਤ ਬਸਂਤ ਸੁਹਾਵਾ। ਪ੍ਰਿਯਾ ਹੀਨ ਮੋਹਿ ਭਯ ਉਪਜਾਵਾ।।

दोहा/सोरठा
ਬਿਰਹ ਬਿਕਲ ਬਲਹੀਨ ਮੋਹਿ ਜਾਨੇਸਿ ਨਿਪਟ ਅਕੇਲ।
ਸਹਿਤ ਬਿਪਿਨ ਮਧੁਕਰ ਖਗ ਮਦਨ ਕੀਨ੍ਹ ਬਗਮੇਲ।।37ਕ।।
ਦੇਖਿ ਗਯਉ ਭ੍ਰਾਤਾ ਸਹਿਤ ਤਾਸੁ ਦੂਤ ਸੁਨਿ ਬਾਤ।
ਡੇਰਾ ਕੀਨ੍ਹੇਉ ਮਨਹੁਤਬ ਕਟਕੁ ਹਟਕਿ ਮਨਜਾਤ।।37ਖ।।