चौपाई
ਸੁਨਹੁ ਨੀਲ ਅਂਗਦ ਹਨੁਮਾਨਾ। ਜਾਮਵਂਤ ਮਤਿਧੀਰ ਸੁਜਾਨਾ।।
ਸਕਲ ਸੁਭਟ ਮਿਲਿ ਦਚ੍ਛਿਨ ਜਾਹੂ। ਸੀਤਾ ਸੁਧਿ ਪੂੇਉ ਸਬ ਕਾਹੂ।।
ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਸੋ ਜਤਨ ਬਿਚਾਰੇਹੁ। ਰਾਮਚਂਦ੍ਰ ਕਰ ਕਾਜੁ ਸਾਰੇਹੁ।।
ਭਾਨੁ ਪੀਠਿ ਸੇਇਅ ਉਰ ਆਗੀ। ਸ੍ਵਾਮਿਹਿ ਸਰ੍ਬ ਭਾਵ ਛਲ ਤ੍ਯਾਗੀ।।
ਤਜਿ ਮਾਯਾ ਸੇਇਅ ਪਰਲੋਕਾ। ਮਿਟਹਿਂ ਸਕਲ ਭਵ ਸਂਭਵ ਸੋਕਾ।।
ਦੇਹ ਧਰੇ ਕਰ ਯਹ ਫਲੁ ਭਾਈ। ਭਜਿਅ ਰਾਮ ਸਬ ਕਾਮ ਬਿਹਾਈ।।
ਸੋਇ ਗੁਨਗ੍ਯ ਸੋਈ ਬਡ਼ਭਾਗੀ । ਜੋ ਰਘੁਬੀਰ ਚਰਨ ਅਨੁਰਾਗੀ।।
ਆਯਸੁ ਮਾਗਿ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਨਾਈ। ਚਲੇ ਹਰਸ਼ਿ ਸੁਮਿਰਤ ਰਘੁਰਾਈ।।
ਪਾਛੇਂ ਪਵਨ ਤਨਯ ਸਿਰੁ ਨਾਵਾ। ਜਾਨਿ ਕਾਜ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਕਟ ਬੋਲਾਵਾ।।
ਪਰਸਾ ਸੀਸ ਸਰੋਰੁਹ ਪਾਨੀ। ਕਰਮੁਦ੍ਰਿਕਾ ਦੀਨ੍ਹਿ ਜਨ ਜਾਨੀ।।
ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੀਤਹਿ ਸਮੁਝਾਏਹੁ। ਕਹਿ ਬਲ ਬਿਰਹ ਬੇਗਿ ਤੁਮ੍ਹ ਆਏਹੁ।।
ਹਨੁਮਤ ਜਨ੍ਮ ਸੁਫਲ ਕਰਿ ਮਾਨਾ। ਚਲੇਉ ਹਰਿਦਯਧਰਿ ਕਰਿਪਾਨਿਧਾਨਾ।।
ਜਦ੍ਯਪਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨਤ ਸਬ ਬਾਤਾ। ਰਾਜਨੀਤਿ ਰਾਖਤ ਸੁਰਤ੍ਰਾਤਾ।।

दोहा/सोरठा
ਚਲੇ ਸਕਲ ਬਨ ਖੋਜਤ ਸਰਿਤਾ ਸਰ ਗਿਰਿ ਖੋਹ।
ਰਾਮ ਕਾਜ ਲਯਲੀਨ ਮਨ ਬਿਸਰਾ ਤਨ ਕਰ ਛੋਹ।।23।।