चौपाई
ਦੇਖਿ ਪਵਨ ਸੁਤ ਪਤਿ ਅਨੁਕੂਲਾ। ਹਰਿਦਯਹਰਸ਼ ਬੀਤੀ ਸਬ ਸੂਲਾ।।
ਨਾਥ ਸੈਲ ਪਰ ਕਪਿਪਤਿ ਰਹਈ। ਸੋ ਸੁਗ੍ਰੀਵ ਦਾਸ ਤਵ ਅਹਈ।।
ਤੇਹਿ ਸਨ ਨਾਥ ਮਯਤ੍ਰੀ ਕੀਜੇ। ਦੀਨ ਜਾਨਿ ਤੇਹਿ ਅਭਯ ਕਰੀਜੇ।।
ਸੋ ਸੀਤਾ ਕਰ ਖੋਜ ਕਰਾਇਹਿ। ਜਹਤਹਮਰਕਟ ਕੋਟਿ ਪਠਾਇਹਿ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਸਕਲ ਕਥਾ ਸਮੁਝਾਈ। ਲਿਏ ਦੁਔ ਜਨ ਪੀਠਿ ਚਢ਼ਾਈ।।
ਜਬ ਸੁਗ੍ਰੀਵਰਾਮ ਕਹੁਦੇਖਾ। ਅਤਿਸਯ ਜਨ੍ਮ ਧਨ੍ਯ ਕਰਿ ਲੇਖਾ।।
ਸਾਦਰ ਮਿਲੇਉ ਨਾਇ ਪਦ ਮਾਥਾ। ਭੈਂਟੇਉ ਅਨੁਜ ਸਹਿਤ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਕਪਿ ਕਰ ਮਨ ਬਿਚਾਰ ਏਹਿ ਰੀਤੀ। ਕਰਿਹਹਿਂ ਬਿਧਿ ਮੋ ਸਨ ਏ ਪ੍ਰੀਤੀ।।

दोहा/सोरठा
ਤਬ ਹਨੁਮਂਤ ਉਭਯ ਦਿਸਿ ਕੀ ਸਬ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ।।
ਪਾਵਕ ਸਾਖੀ ਦੇਇ ਕਰਿ ਜੋਰੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਰਿਢ਼ਾਇ।।4।।