चौपाई
ਤਬ ਦੇਖੀ ਮੁਦ੍ਰਿਕਾ ਮਨੋਹਰ। ਰਾਮ ਨਾਮ ਅਂਕਿਤ ਅਤਿ ਸੁਂਦਰ।।
ਚਕਿਤ ਚਿਤਵ ਮੁਦਰੀ ਪਹਿਚਾਨੀ। ਹਰਸ਼ ਬਿਸ਼ਾਦ ਹਰਿਦਯਅਕੁਲਾਨੀ।।
ਜੀਤਿ ਕੋ ਸਕਇ ਅਜਯ ਰਘੁਰਾਈ। ਮਾਯਾ ਤੇਂ ਅਸਿ ਰਚਿ ਨਹਿਂ ਜਾਈ।।
ਸੀਤਾ ਮਨ ਬਿਚਾਰ ਕਰ ਨਾਨਾ। ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਬੋਲੇਉ ਹਨੁਮਾਨਾ।।
ਰਾਮਚਂਦ੍ਰ ਗੁਨ ਬਰਨੈਂ ਲਾਗਾ। ਸੁਨਤਹਿਂ ਸੀਤਾ ਕਰ ਦੁਖ ਭਾਗਾ।।
ਲਾਗੀਂ ਸੁਨੈਂ ਸ਼੍ਰਵਨ ਮਨ ਲਾਈ। ਆਦਿਹੁ ਤੇਂ ਸਬ ਕਥਾ ਸੁਨਾਈ।।
ਸ਼੍ਰਵਨਾਮਰਿਤ ਜੇਹਿਂ ਕਥਾ ਸੁਹਾਈ। ਕਹਿ ਸੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਿ ਕਿਨ ਭਾਈ।।
ਤਬ ਹਨੁਮਂਤ ਨਿਕਟ ਚਲਿ ਗਯਊ। ਫਿਰਿ ਬੈਂਠੀਂ ਮਨ ਬਿਸਮਯ ਭਯਊ।।
ਰਾਮ ਦੂਤ ਮੈਂ ਮਾਤੁ ਜਾਨਕੀ। ਸਤ੍ਯ ਸਪਥ ਕਰੁਨਾਨਿਧਾਨ ਕੀ।।
ਯਹ ਮੁਦ੍ਰਿਕਾ ਮਾਤੁ ਮੈਂ ਆਨੀ। ਦੀਨ੍ਹਿ ਰਾਮ ਤੁਮ੍ਹ ਕਹਸਹਿਦਾਨੀ।।
ਨਰ ਬਾਨਰਹਿ ਸਂਗ ਕਹੁ ਕੈਸੇਂ। ਕਹਿ ਕਥਾ ਭਇ ਸਂਗਤਿ ਜੈਸੇਂ।।

दोहा/सोरठा
ਕਪਿ ਕੇ ਬਚਨ ਸਪ੍ਰੇਮ ਸੁਨਿ ਉਪਜਾ ਮਨ ਬਿਸ੍ਵਾਸ।।
ਜਾਨਾ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਯਹ ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਕਰ ਦਾਸ।।13।।