चौपाई
ਉਹਾਨਿਸਾਚਰ ਰਹਹਿਂ ਸਸਂਕਾ। ਜਬ ਤੇ ਜਾਰਿ ਗਯਉ ਕਪਿ ਲਂਕਾ।।
ਨਿਜ ਨਿਜ ਗਰਿਹਸਬ ਕਰਹਿਂ ਬਿਚਾਰਾ। ਨਹਿਂ ਨਿਸਿਚਰ ਕੁਲ ਕੇਰ ਉਬਾਰਾ।।
ਜਾਸੁ ਦੂਤ ਬਲ ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਈ। ਤੇਹਿ ਆਏਪੁਰ ਕਵਨ ਭਲਾਈ।।
ਦੂਤਨ੍ਹਿ ਸਨ ਸੁਨਿ ਪੁਰਜਨ ਬਾਨੀ। ਮਂਦੋਦਰੀ ਅਧਿਕ ਅਕੁਲਾਨੀ।।
ਰਹਸਿ ਜੋਰਿ ਕਰ ਪਤਿ ਪਗ ਲਾਗੀ। ਬੋਲੀ ਬਚਨ ਨੀਤਿ ਰਸ ਪਾਗੀ।।
ਕਂਤ ਕਰਸ਼ ਹਰਿ ਸਨ ਪਰਿਹਰਹੂ। ਮੋਰ ਕਹਾ ਅਤਿ ਹਿਤ ਹਿਯਧਰਹੁ।।
ਸਮੁਝਤ ਜਾਸੁ ਦੂਤ ਕਇ ਕਰਨੀ। ਸ੍ਤ੍ਰਵਹੀਂ ਗਰ੍ਭ ਰਜਨੀਚਰ ਧਰਨੀ।।
ਤਾਸੁ ਨਾਰਿ ਨਿਜ ਸਚਿਵ ਬੋਲਾਈ। ਪਠਵਹੁ ਕਂਤ ਜੋ ਚਹਹੁ ਭਲਾਈ।।
ਤਬ ਕੁਲ ਕਮਲ ਬਿਪਿਨ ਦੁਖਦਾਈ। ਸੀਤਾ ਸੀਤ ਨਿਸਾ ਸਮ ਆਈ।।
ਸੁਨਹੁ ਨਾਥ ਸੀਤਾ ਬਿਨੁ ਦੀਨ੍ਹੇਂ। ਹਿਤ ਨ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਸਂਭੁ ਅਜ ਕੀਨ੍ਹੇਂ।।

दोहा/सोरठा
ਰਾਮ ਬਾਨ ਅਹਿ ਗਨ ਸਰਿਸ ਨਿਕਰ ਨਿਸਾਚਰ ਭੇਕ।
ਜਬ ਲਗਿ ਗ੍ਰਸਤ ਨ ਤਬ ਲਗਿ ਜਤਨੁ ਕਰਹੁ ਤਜਿ ਟੇਕ।।36।।