चौपाई
ਸੁਨਤ ਸਭਯ ਮਨ ਮੁਖ ਮੁਸੁਕਾਈ। ਕਹਤ ਦਸਾਨਨ ਸਬਹਿ ਸੁਨਾਈ।।
ਭੂਮਿ ਪਰਾ ਕਰ ਗਹਤ ਅਕਾਸਾ। ਲਘੁ ਤਾਪਸ ਕਰ ਬਾਗ ਬਿਲਾਸਾ।।
ਕਹ ਸੁਕ ਨਾਥ ਸਤ੍ਯ ਸਬ ਬਾਨੀ। ਸਮੁਝਹੁ ਛਾਡ਼ਿ ਪ੍ਰਕਰਿਤਿ ਅਭਿਮਾਨੀ।।
ਸੁਨਹੁ ਬਚਨ ਮਮ ਪਰਿਹਰਿ ਕ੍ਰੋਧਾ। ਨਾਥ ਰਾਮ ਸਨ ਤਜਹੁ ਬਿਰੋਧਾ।।
ਅਤਿ ਕੋਮਲ ਰਘੁਬੀਰ ਸੁਭਾਊ। ਜਦ੍ਯਪਿ ਅਖਿਲ ਲੋਕ ਕਰ ਰਾਊ।।
ਮਿਲਤ ਕਰਿਪਾ ਤੁਮ੍ਹ ਪਰ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਿਹੀ। ਉਰ ਅਪਰਾਧ ਨ ਏਕਉ ਧਰਿਹੀ।।
ਜਨਕਸੁਤਾ ਰਘੁਨਾਥਹਿ ਦੀਜੇ। ਏਤਨਾ ਕਹਾ ਮੋਰ ਪ੍ਰਭੁ ਕੀਜੇ।
ਜਬ ਤੇਹਿਂ ਕਹਾ ਦੇਨ ਬੈਦੇਹੀ। ਚਰਨ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕੀਨ੍ਹ ਸਠ ਤੇਹੀ।।
ਨਾਇ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਚਲਾ ਸੋ ਤਹਾ ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਰਘੁਨਾਯਕ ਜਹਾ।
ਕਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਨਿਜ ਕਥਾ ਸੁਨਾਈ। ਰਾਮ ਕਰਿਪਾਆਪਨਿ ਗਤਿ ਪਾਈ।।
ਰਿਸ਼ਿ ਅਗਸ੍ਤਿ ਕੀਂ ਸਾਪ ਭਵਾਨੀ। ਰਾਛਸ ਭਯਉ ਰਹਾ ਮੁਨਿ ਗ੍ਯਾਨੀ।।
ਬਂਦਿ ਰਾਮ ਪਦ ਬਾਰਹਿਂ ਬਾਰਾ। ਮੁਨਿ ਨਿਜ ਆਸ਼੍ਰਮ ਕਹੁਪਗੁ ਧਾਰਾ।।

दोहा/सोरठा
ਬਿਨਯ ਨ ਮਾਨਤ ਜਲਧਿ ਜਡ਼ ਗਏ ਤੀਨ ਦਿਨ ਬੀਤਿ।
ਬੋਲੇ ਰਾਮ ਸਕੋਪ ਤਬ ਭਯ ਬਿਨੁ ਹੋਇ ਨ ਪ੍ਰੀਤਿ।।57।।