चौपाई
ਅਸ ਕਹਿ ਬਹੁਤ ਭਾਿ ਸਮੁਝਾਈ। ਪੁਨਿ ਤ੍ਰਿਜਟਾ ਨਿਜ ਭਵਨ ਸਿਧਾਈ।।
ਰਾਮ ਸੁਭਾਉ ਸੁਮਿਰਿ ਬੈਦੇਹੀ। ਉਪਜੀ ਬਿਰਹ ਬਿਥਾ ਅਤਿ ਤੇਹੀ।।
ਨਿਸਿਹਿ ਸਸਿਹਿ ਨਿਂਦਤਿ ਬਹੁ ਭਾੀ। ਜੁਗ ਸਮ ਭਈ ਸਿਰਾਤਿ ਨ ਰਾਤੀ।।
ਕਰਤਿ ਬਿਲਾਪ ਮਨਹਿਂ ਮਨ ਭਾਰੀ। ਰਾਮ ਬਿਰਹਜਾਨਕੀ ਦੁਖਾਰੀ।।
ਜਬ ਅਤਿ ਭਯਉ ਬਿਰਹ ਉਰ ਦਾਹੂ। ਫਰਕੇਉ ਬਾਮ ਨਯਨ ਅਰੁ ਬਾਹੂ।।
ਸਗੁਨ ਬਿਚਾਰਿ ਧਰੀ ਮਨ ਧੀਰਾ। ਅਬ ਮਿਲਿਹਹਿਂ ਕਰਿਪਾਲ ਰਘੁਬੀਰਾ।।
ਇਹਾਅਰ੍ਧਨਿਸਿ ਰਾਵਨੁ ਜਾਗਾ। ਨਿਜ ਸਾਰਥਿ ਸਨ ਖੀਝਨ ਲਾਗਾ।।
ਸਠ ਰਨਭੂਮਿ ਛਡ਼ਾਇਸਿ ਮੋਹੀ। ਧਿਗ ਧਿਗ ਅਧਮ ਮਂਦਮਤਿ ਤੋਹੀ।।
ਤੇਹਿਂ ਪਦ ਗਹਿ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਸਮੁਝਾਵਾ। ਭੌਰੁ ਭਏਰਥ ਚਢ਼ਿ ਪੁਨਿ ਧਾਵਾ।।
ਸੁਨਿ ਆਗਵਨੁ ਦਸਾਨਨ ਕੇਰਾ। ਕਪਿ ਦਲ ਖਰਭਰ ਭਯਉ ਘਨੇਰਾ।।
ਜਹਤਹਭੂਧਰ ਬਿਟਪ ਉਪਾਰੀ। ਧਾਏ ਕਟਕਟਾਇ ਭਟ ਭਾਰੀ।।

छंद
ਧਾਏ ਜੋ ਮਰ੍ਕਟ ਬਿਕਟ ਭਾਲੁ ਕਰਾਲ ਕਰ ਭੂਧਰ ਧਰਾ।
ਅਤਿ ਕੋਪ ਕਰਹਿਂ ਪ੍ਰਹਾਰ ਮਾਰਤ ਭਜਿ ਚਲੇ ਰਜਨੀਚਰਾ।।
ਬਿਚਲਾਇ ਦਲ ਬਲਵਂਤ ਕੀਸਨ੍ਹ ਘੇਰਿ ਪੁਨਿ ਰਾਵਨੁ ਲਿਯੋ।
ਚਹੁਦਿਸਿ ਚਪੇਟਨ੍ਹਿ ਮਾਰਿ ਨਖਨ੍ਹਿ ਬਿਦਾਰਿ ਤਨੁ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਕਿਯੋ।।

दोहा/सोरठा
ਦੇਖਿ ਮਹਾ ਮਰ੍ਕਟ ਪ੍ਰਬਲ ਰਾਵਨ ਕੀਨ੍ਹ ਬਿਚਾਰ।
ਅਂਤਰਹਿਤ ਹੋਇ ਨਿਮਿਸ਼ ਮਹੁਕਰਿਤ ਮਾਯਾ ਬਿਸ੍ਤਾਰ।।100।।