चौपाई
ਆਇ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਪੁਨਿ ਸਿਰੁ ਨਾਯੋ। ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਤਬ ਅਨੁਜ ਬੋਲਾਯੋ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਕਪੀਸ ਅਂਗਦ ਨਲ ਨੀਲਾ। ਜਾਮਵਂਤ ਮਾਰੁਤਿ ਨਯਸੀਲਾ।।
ਸਬ ਮਿਲਿ ਜਾਹੁ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਸਾਥਾ। ਸਾਰੇਹੁ ਤਿਲਕ ਕਹੇਉ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਪਿਤਾ ਬਚਨ ਮੈਂ ਨਗਰ ਨ ਆਵਉ ਆਪੁ ਸਰਿਸ ਕਪਿ ਅਨੁਜ ਪਠਾਵਉ।
ਤੁਰਤ ਚਲੇ ਕਪਿ ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨਾ। ਕੀਨ੍ਹੀ ਜਾਇ ਤਿਲਕ ਕੀ ਰਚਨਾ।।
ਸਾਦਰ ਸਿਂਹਾਸਨ ਬੈਠਾਰੀ। ਤਿਲਕ ਸਾਰਿ ਅਸ੍ਤੁਤਿ ਅਨੁਸਾਰੀ।।
ਜੋਰਿ ਪਾਨਿ ਸਬਹੀਂ ਸਿਰ ਨਾਏ। ਸਹਿਤ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਪ੍ਰਭੁ ਪਹਿਂ ਆਏ।।
ਤਬ ਰਘੁਬੀਰ ਬੋਲਿ ਕਪਿ ਲੀਨ੍ਹੇ। ਕਹਿ ਪ੍ਰਿਯ ਬਚਨ ਸੁਖੀ ਸਬ ਕੀਨ੍ਹੇ।।

छंद
ਕਿਏ ਸੁਖੀ ਕਹਿ ਬਾਨੀ ਸੁਧਾ ਸਮ ਬਲ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇਂ ਰਿਪੁ ਹਯੋ।
ਪਾਯੋ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਰਾਜ ਤਿਹੁਪੁਰ ਜਸੁ ਤੁਮ੍ਹਾਰੋ ਨਿਤ ਨਯੋ।।
ਮੋਹਿ ਸਹਿਤ ਸੁਭ ਕੀਰਤਿ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ ਪਰਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਜੋ ਗਾਇਹੈਂ।
ਸਂਸਾਰ ਸਿਂਧੁ ਅਪਾਰ ਪਾਰ ਪ੍ਰਯਾਸ ਬਿਨੁ ਨਰ ਪਾਇਹੈਂ।।

दोहा/सोरठा
ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਬਚਨ ਸ਼੍ਰਵਨ ਸੁਨਿ ਨਹਿਂ ਅਘਾਹਿਂ ਕਪਿ ਪੁਂਜ।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਸਿਰ ਨਾਵਹਿਂ ਗਹਹਿਂ ਸਕਲ ਪਦ ਕਂਜ।।106।।