चौपाई
ਅਬ ਸੋਇ ਜਤਨ ਕਰਹੁ ਤੁਮ੍ਹ ਤਾਤਾ। ਦੇਖੌਂ ਨਯਨ ਸ੍ਯਾਮ ਮਰਿਦੁ ਗਾਤਾ।।
ਤਬ ਹਨੁਮਾਨ ਰਾਮ ਪਹਿਂ ਜਾਈ। ਜਨਕਸੁਤਾ ਕੈ ਕੁਸਲ ਸੁਨਾਈ।।
ਸੁਨਿ ਸਂਦੇਸੁ ਭਾਨੁਕੁਲਭੂਸ਼ਨ। ਬੋਲਿ ਲਿਏ ਜੁਬਰਾਜ ਬਿਭੀਸ਼ਨ।।
ਮਾਰੁਤਸੁਤ ਕੇ ਸਂਗ ਸਿਧਾਵਹੁ। ਸਾਦਰ ਜਨਕਸੁਤਹਿ ਲੈ ਆਵਹੁ।।
ਤੁਰਤਹਿਂ ਸਕਲ ਗਏ ਜਹਸੀਤਾ। ਸੇਵਹਿਂ ਸਬ ਨਿਸਿਚਰੀਂ ਬਿਨੀਤਾ।।
ਬੇਗਿ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਸਿਖਾਯੋ। ਤਿਨ੍ਹ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਮਜ੍ਜਨ ਕਰਵਾਯੋ।।
ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ਭੂਸ਼ਨ ਪਹਿਰਾਏ। ਸਿਬਿਕਾ ਰੁਚਿਰ ਸਾਜਿ ਪੁਨਿ ਲ੍ਯਾਏ।।
ਤਾ ਪਰ ਹਰਸ਼ਿ ਚਢ਼ੀ ਬੈਦੇਹੀ। ਸੁਮਿਰਿ ਰਾਮ ਸੁਖਧਾਮ ਸਨੇਹੀ।।
ਬੇਤਪਾਨਿ ਰਚ੍ਛਕ ਚਹੁਪਾਸਾ। ਚਲੇ ਸਕਲ ਮਨ ਪਰਮ ਹੁਲਾਸਾ।।
ਦੇਖਨ ਭਾਲੁ ਕੀਸ ਸਬ ਆਏ। ਰਚ੍ਛਕ ਕੋਪਿ ਨਿਵਾਰਨ ਧਾਏ।।
ਕਹ ਰਘੁਬੀਰ ਕਹਾ ਮਮ ਮਾਨਹੁ। ਸੀਤਹਿ ਸਖਾ ਪਯਾਦੇਂ ਆਨਹੁ।।
ਦੇਖਹੁਕਪਿ ਜਨਨੀ ਕੀ ਨਾਈਂ। ਬਿਹਸਿ ਕਹਾ ਰਘੁਨਾਥ ਗੋਸਾਈ।।
ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨ ਭਾਲੁ ਕਪਿ ਹਰਸ਼ੇ। ਨਭ ਤੇ ਸੁਰਨ੍ਹ ਸੁਮਨ ਬਹੁ ਬਰਸ਼ੇ।।
ਸੀਤਾ ਪ੍ਰਥਮ ਅਨਲ ਮਹੁਰਾਖੀ। ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਨ੍ਹਿ ਚਹ ਅਂਤਰ ਸਾਖੀ।।

दोहा/सोरठा
ਤੇਹਿ ਕਾਰਨ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਕਹੇ ਕਛੁਕ ਦੁਰ੍ਬਾਦ।
ਸੁਨਤ ਜਾਤੁਧਾਨੀਂ ਸਬ ਲਾਗੀਂ ਕਰੈ ਬਿਸ਼ਾਦ।।108।।