7.6.116

चौपाई
ਕਰਿ ਬਿਨਤੀ ਜਬ ਸਂਭੁ ਸਿਧਾਏ। ਤਬ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਕਟ ਬਿਭੀਸ਼ਨੁ ਆਏ।।
ਨਾਇ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਕਹ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ। ਬਿਨਯ ਸੁਨਹੁ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਰਪਾਨੀ।।
ਸਕੁਲ ਸਦਲ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਵਨ ਮਾਰ੍ ਯੋ। ਪਾਵਨ ਜਸ ਤ੍ਰਿਭੁਵਨ ਬਿਸ੍ਤਾਰ੍ ਯੋ।।
ਦੀਨ ਮਲੀਨ ਹੀਨ ਮਤਿ ਜਾਤੀ। ਮੋ ਪਰ ਕਰਿਪਾ ਕੀਨ੍ਹਿ ਬਹੁ ਭਾੀ।।
ਅਬ ਜਨ ਗਰਿਹ ਪੁਨੀਤ ਪ੍ਰਭੁ ਕੀਜੇ। ਮਜ੍ਜਨੁ ਕਰਿਅ ਸਮਰ ਸ਼੍ਰਮ ਛੀਜੇ।।
ਦੇਖਿ ਕੋਸ ਮਂਦਿਰ ਸਂਪਦਾ। ਦੇਹੁ ਕਰਿਪਾਲ ਕਪਿਨ੍ਹ ਕਹੁਮੁਦਾ।।
ਸਬ ਬਿਧਿ ਨਾਥ ਮੋਹਿ ਅਪਨਾਇਅ। ਪੁਨਿ ਮੋਹਿ ਸਹਿਤ ਅਵਧਪੁਰ ਜਾਇਅ।।
ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਮਰਿਦੁ ਦੀਨਦਯਾਲਾ। ਸਜਲ ਭਏ ਦ੍ਵੌ ਨਯਨ ਬਿਸਾਲਾ।।

दोहा/सोरठा
ਤੋਰ ਕੋਸ ਗਰਿਹ ਮੋਰ ਸਬ ਸਤ੍ਯ ਬਚਨ ਸੁਨੁ ਭ੍ਰਾਤ।
ਭਰਤ ਦਸਾ ਸੁਮਿਰਤ ਮੋਹਿ ਨਿਮਿਸ਼ ਕਲ੍ਪ ਸਮ ਜਾਤ।।116ਕ।।
ਤਾਪਸ ਬੇਸ਼ ਗਾਤ ਕਰਿਸ ਜਪਤ ਨਿਰਂਤਰ ਮੋਹਿ।
ਦੇਖੌਂ ਬੇਗਿ ਸੋ ਜਤਨੁ ਕਰੁ ਸਖਾ ਨਿਹੋਰਉਤੋਹਿ।।116ਖ।।
ਬੀਤੇਂ ਅਵਧਿ ਜਾਉਜੌਂ ਜਿਅਤ ਨ ਪਾਵਉਬੀਰ।
ਸੁਮਿਰਤ ਅਨੁਜ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਪੁਲਕ ਸਰੀਰ।।116ਗ।।
ਕਰੇਹੁ ਕਲ੍ਪ ਭਰਿ ਰਾਜੁ ਤੁਮ੍ਹ ਮੋਹਿ ਸੁਮਿਰੇਹੁ ਮਨ ਮਾਹਿਂ।
ਪੁਨਿ ਮਮ ਧਾਮ ਪਾਇਹਹੁ ਜਹਾਸਂਤ ਸਬ ਜਾਹਿਂ।।116ਘ।।

Kaanda: 

Type: 

Language: 

Verse Number: