चौपाई
ਧਨ੍ਯ ਕੀਸ ਜੋ ਨਿਜ ਪ੍ਰਭੁ ਕਾਜਾ। ਜਹਤਹਨਾਚਇ ਪਰਿਹਰਿ ਲਾਜਾ।।
ਨਾਚਿ ਕੂਦਿ ਕਰਿ ਲੋਗ ਰਿਝਾਈ। ਪਤਿ ਹਿਤ ਕਰਇ ਧਰ੍ਮ ਨਿਪੁਨਾਈ।।
ਅਂਗਦ ਸ੍ਵਾਮਿਭਕ੍ਤ ਤਵ ਜਾਤੀ। ਪ੍ਰਭੁ ਗੁਨ ਕਸ ਨ ਕਹਸਿ ਏਹਿ ਭਾੀ।।
ਮੈਂ ਗੁਨ ਗਾਹਕ ਪਰਮ ਸੁਜਾਨਾ। ਤਵ ਕਟੁ ਰਟਨਿ ਕਰਉਨਹਿਂ ਕਾਨਾ।।
ਕਹ ਕਪਿ ਤਵ ਗੁਨ ਗਾਹਕਤਾਈ। ਸਤ੍ਯ ਪਵਨਸੁਤ ਮੋਹਿ ਸੁਨਾਈ।।
ਬਨ ਬਿਧਂਸਿ ਸੁਤ ਬਧਿ ਪੁਰ ਜਾਰਾ। ਤਦਪਿ ਨ ਤੇਹਿਂ ਕਛੁ ਕਰਿਤ ਅਪਕਾਰਾ।।
ਸੋਇ ਬਿਚਾਰਿ ਤਵ ਪ੍ਰਕਰਿਤਿ ਸੁਹਾਈ। ਦਸਕਂਧਰ ਮੈਂ ਕੀਨ੍ਹਿ ਢਿਠਾਈ।।
ਦੇਖੇਉਆਇ ਜੋ ਕਛੁ ਕਪਿ ਭਾਸ਼ਾ। ਤੁਮ੍ਹਰੇਂ ਲਾਜ ਨ ਰੋਸ਼ ਨ ਮਾਖਾ।।
ਜੌਂ ਅਸਿ ਮਤਿ ਪਿਤੁ ਖਾਏ ਕੀਸਾ। ਕਹਿ ਅਸ ਬਚਨ ਹਾ ਦਸਸੀਸਾ।।
ਪਿਤਹਿ ਖਾਇ ਖਾਤੇਉਪੁਨਿ ਤੋਹੀ। ਅਬਹੀਂ ਸਮੁਝਿ ਪਰਾ ਕਛੁ ਮੋਹੀ।।
ਬਾਲਿ ਬਿਮਲ ਜਸ ਭਾਜਨ ਜਾਨੀ। ਹਤਉਨ ਤੋਹਿ ਅਧਮ ਅਭਿਮਾਨੀ।।
ਕਹੁ ਰਾਵਨ ਰਾਵਨ ਜਗ ਕੇਤੇ। ਮੈਂ ਨਿਜ ਸ਼੍ਰਵਨ ਸੁਨੇ ਸੁਨੁ ਜੇਤੇ।।
ਬਲਿਹਿ ਜਿਤਨ ਏਕ ਗਯਉ ਪਤਾਲਾ। ਰਾਖੇਉ ਬਾਿ ਸਿਸੁਨ੍ਹ ਹਯਸਾਲਾ।।
ਖੇਲਹਿਂ ਬਾਲਕ ਮਾਰਹਿਂ ਜਾਈ। ਦਯਾ ਲਾਗਿ ਬਲਿ ਦੀਨ੍ਹ ਛੋਡ਼ਾਈ।।
ਏਕ ਬਹੋਰਿ ਸਹਸਭੁਜ ਦੇਖਾ। ਧਾਇ ਧਰਾ ਜਿਮਿ ਜਂਤੁ ਬਿਸੇਸ਼ਾ।।
ਕੌਤੁਕ ਲਾਗਿ ਭਵਨ ਲੈ ਆਵਾ। ਸੋ ਪੁਲਸ੍ਤਿ ਮੁਨਿ ਜਾਇ ਛੋਡ਼ਾਵਾ।।

दोहा/सोरठा
ਏਕ ਕਹਤ ਮੋਹਿ ਸਕੁਚ ਅਤਿ ਰਹਾ ਬਾਲਿ ਕੀ ਕਾ।
ਇਨ੍ਹ ਮਹੁਰਾਵਨ ਤੈਂ ਕਵਨ ਸਤ੍ਯ ਬਦਹਿ ਤਜਿ ਮਾਖ।।24।।