चौपाई
ਜਰਤ ਬਿਲੋਕੇਉਜਬਹਿਂ ਕਪਾਲਾ। ਬਿਧਿ ਕੇ ਲਿਖੇ ਅਂਕ ਨਿਜ ਭਾਲਾ।।
ਨਰ ਕੇਂ ਕਰ ਆਪਨ ਬਧ ਬਾੀ। ਹਸੇਉਜਾਨਿ ਬਿਧਿ ਗਿਰਾ ਅਸਾੀ।।
ਸੋਉ ਮਨ ਸਮੁਝਿ ਤ੍ਰਾਸ ਨਹਿਂ ਮੋਰੇਂ। ਲਿਖਾ ਬਿਰਂਚਿ ਜਰਠ ਮਤਿ ਭੋਰੇਂ।।
ਆਨ ਬੀਰ ਬਲ ਸਠ ਮਮ ਆਗੇਂ। ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਕਹਸਿ ਲਾਜ ਪਤਿ ਤ੍ਯਾਗੇ।।
ਕਹ ਅਂਗਦ ਸਲਜ੍ਜ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਰਾਵਨ ਤੋਹਿ ਸਮਾਨ ਕੋਉ ਨਾਹੀਂ।।
ਲਾਜਵਂਤ ਤਵ ਸਹਜ ਸੁਭਾਊ। ਨਿਜ ਮੁਖ ਨਿਜ ਗੁਨ ਕਹਸਿ ਨ ਕਾਊ।।
ਸਿਰ ਅਰੁ ਸੈਲ ਕਥਾ ਚਿਤ ਰਹੀ। ਤਾਤੇ ਬਾਰ ਬੀਸ ਤੈਂ ਕਹੀ।।
ਸੋ ਭੁਜਬਲ ਰਾਖੇਉ ਉਰ ਘਾਲੀ। ਜੀਤੇਹੁ ਸਹਸਬਾਹੁ ਬਲਿ ਬਾਲੀ।।
ਸੁਨੁ ਮਤਿਮਂਦ ਦੇਹਿ ਅਬ ਪੂਰਾ। ਕਾਟੇਂ ਸੀਸ ਕਿ ਹੋਇਅ ਸੂਰਾ।।
ਇਂਦ੍ਰਜਾਲਿ ਕਹੁ ਕਹਿਅ ਨ ਬੀਰਾ। ਕਾਟਇ ਨਿਜ ਕਰ ਸਕਲ ਸਰੀਰਾ।।

दोहा/सोरठा
ਜਰਹਿਂ ਪਤਂਗ ਮੋਹ ਬਸ ਭਾਰ ਬਹਹਿਂ ਖਰ ਬਰਿਂਦ।
ਤੇ ਨਹਿਂ ਸੂਰ ਕਹਾਵਹਿਂ ਸਮੁਝਿ ਦੇਖੁ ਮਤਿਮਂਦ।।29।।