चौपाई
ਕਪਿ ਬਲ ਦੇਖਿ ਸਕਲ ਹਿਯਹਾਰੇ। ਉਠਾ ਆਪੁ ਕਪਿ ਕੇਂ ਪਰਚਾਰੇ।।
ਗਹਤ ਚਰਨ ਕਹ ਬਾਲਿਕੁਮਾਰਾ। ਮਮ ਪਦ ਗਹੇਂ ਨ ਤੋਰ ਉਬਾਰਾ।।
ਗਹਸਿ ਨ ਰਾਮ ਚਰਨ ਸਠ ਜਾਈ। ਸੁਨਤ ਫਿਰਾ ਮਨ ਅਤਿ ਸਕੁਚਾਈ।।
ਭਯਉ ਤੇਜਹਤ ਸ਼੍ਰੀ ਸਬ ਗਈ। ਮਧ੍ਯ ਦਿਵਸ ਜਿਮਿ ਸਸਿ ਸੋਹਈ।।
ਸਿਂਘਾਸਨ ਬੈਠੇਉ ਸਿਰ ਨਾਈ। ਮਾਨਹੁਸਂਪਤਿ ਸਕਲ ਗਾਈ।।
ਜਗਦਾਤਮਾ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਰਾਮਾ। ਤਾਸੁ ਬਿਮੁਖ ਕਿਮਿ ਲਹ ਬਿਸ਼੍ਰਾਮਾ।।
ਉਮਾ ਰਾਮ ਕੀ ਭਰਿਕੁਟਿ ਬਿਲਾਸਾ। ਹੋਇ ਬਿਸ੍ਵ ਪੁਨਿ ਪਾਵਇ ਨਾਸਾ।।
ਤਰਿਨ ਤੇ ਕੁਲਿਸ ਕੁਲਿਸ ਤਰਿਨ ਕਰਈ। ਤਾਸੁ ਦੂਤ ਪਨ ਕਹੁ ਕਿਮਿ ਟਰਈ।।
ਪੁਨਿ ਕਪਿ ਕਹੀ ਨੀਤਿ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ। ਮਾਨ ਨ ਤਾਹਿ ਕਾਲੁ ਨਿਅਰਾਨਾ।।
ਰਿਪੁ ਮਦ ਮਥਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੁਜਸੁ ਸੁਨਾਯੋ। ਯਹ ਕਹਿ ਚਲ੍ਯੋ ਬਾਲਿ ਨਰਿਪ ਜਾਯੋ।।
ਹਤੌਂ ਨ ਖੇਤ ਖੇਲਾਇ ਖੇਲਾਈ। ਤੋਹਿ ਅਬਹਿਂ ਕਾ ਕਰੌਂ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਤਾਸੁ ਤਨਯ ਕਪਿ ਮਾਰਾ। ਸੋ ਸੁਨਿ ਰਾਵਨ ਭਯਉ ਦੁਖਾਰਾ।।
ਜਾਤੁਧਾਨ ਅਂਗਦ ਪਨ ਦੇਖੀ। ਭਯ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਸਬ ਭਏ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।

दोहा/सोरठा
ਰਿਪੁ ਬਲ ਧਰਸ਼ਿ ਹਰਸ਼ਿ ਕਪਿ ਬਾਲਿਤਨਯ ਬਲ ਪੁਂਜ।
ਪੁਲਕ ਸਰੀਰ ਨਯਨ ਜਲ ਗਹੇ ਰਾਮ ਪਦ ਕਂਜ।।35ਕ।।
ਸਾ ਜਾਨਿ ਦਸਕਂਧਰ ਭਵਨ ਗਯਉ ਬਿਲਖਾਇ।
ਮਂਦੋਦਰੀ ਰਾਵਨਹਿ ਬਹੁਰਿ ਕਹਾ ਸਮੁਝਾਇ।।ਖ।।