चौपाई
ਕੋਟ ਕੂਰਨ੍ਹਿ ਸੋਹਹਿਂ ਕੈਸੇ। ਮੇਰੁ ਕੇ ਸਰਿਂਗਨਿ ਜਨੁ ਘਨ ਬੈਸੇ।।
ਬਾਜਹਿਂ ਢੋਲ ਨਿਸਾਨ ਜੁਝਾਊ। ਸੁਨਿ ਧੁਨਿ ਹੋਇ ਭਟਨ੍ਹਿ ਮਨ ਚਾਊ।।
ਬਾਜਹਿਂ ਭੇਰਿ ਨਫੀਰਿ ਅਪਾਰਾ। ਸੁਨਿ ਕਾਦਰ ਉਰ ਜਾਹਿਂ ਦਰਾਰਾ।।
ਦੇਖਿਨ੍ਹ ਜਾਇ ਕਪਿਨ੍ਹ ਕੇ ਠਟ੍ਟਾ। ਅਤਿ ਬਿਸਾਲ ਤਨੁ ਭਾਲੁ ਸੁਭਟ੍ਟਾ।।
ਧਾਵਹਿਂ ਗਨਹਿਂ ਨ ਅਵਘਟ ਘਾਟਾ। ਪਰ੍ਬਤ ਫੋਰਿ ਕਰਹਿਂ ਗਹਿ ਬਾਟਾ।।
ਕਟਕਟਾਹਿਂ ਕੋਟਿਨ੍ਹ ਭਟ ਗਰ੍ਜਹਿਂ। ਦਸਨ ਓਠ ਕਾਟਹਿਂ ਅਤਿ ਤਰ੍ਜਹਿਂ।।
ਉਤ ਰਾਵਨ ਇਤ ਰਾਮ ਦੋਹਾਈ। ਜਯਤਿ ਜਯਤਿ ਜਯ ਪਰੀ ਲਰਾਈ।।
ਨਿਸਿਚਰ ਸਿਖਰ ਸਮੂਹ ਢਹਾਵਹਿਂ। ਕੂਦਿ ਧਰਹਿਂ ਕਪਿ ਫੇਰਿ ਚਲਾਵਹਿਂ।।

छंद
ਧਰਿ ਕੁਧਰ ਖਂਡ ਪ੍ਰਚਂਡ ਕਰ੍ਕਟ ਭਾਲੁ ਗਢ਼ ਪਰ ਡਾਰਹੀਂ।
ਝਪਟਹਿਂ ਚਰਨ ਗਹਿ ਪਟਕਿ ਮਹਿ ਭਜਿ ਚਲਤ ਬਹੁਰਿ ਪਚਾਰਹੀਂ।।
ਅਤਿ ਤਰਲ ਤਰੁਨ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤਰਪਹਿਂ ਤਮਕਿ ਗਢ਼ ਚਢ਼ਿ ਚਢ਼ਿ ਗਏ।
ਕਪਿ ਭਾਲੁ ਚਢ਼ਿ ਮਂਦਿਰਨ੍ਹ ਜਹਤਹਰਾਮ ਜਸੁ ਗਾਵਤ ਭਏ।।

दोहा/सोरठा
ਏਕੁ ਏਕੁ ਨਿਸਿਚਰ ਗਹਿ ਪੁਨਿ ਕਪਿ ਚਲੇ ਪਰਾਇ।
ਊਪਰ ਆਪੁ ਹੇਠ ਭਟ ਗਿਰਹਿਂ ਧਰਨਿ ਪਰ ਆਇ।।41।।