चौपाई
ਪਰਿਹਰਿ ਬਯਰੁ ਦੇਹੁ ਬੈਦੇਹੀ। ਭਜਹੁ ਕਰਿਪਾਨਿਧਿ ਪਰਮ ਸਨੇਹੀ।।
ਤਾਕੇ ਬਚਨ ਬਾਨ ਸਮ ਲਾਗੇ। ਕਰਿਆ ਮੁਹ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ਅਭਾਗੇ।।
ਬੂਢ਼ ਭਏਸਿ ਨ ਤ ਮਰਤੇਉਤੋਹੀ। ਅਬ ਜਨਿ ਨਯਨ ਦੇਖਾਵਸਿ ਮੋਹੀ।।
ਤੇਹਿ ਅਪਨੇ ਮਨ ਅਸ ਅਨੁਮਾਨਾ। ਬਧ੍ਯੋ ਚਹਤ ਏਹਿ ਕਰਿਪਾਨਿਧਾਨਾ।।
ਸੋ ਉਠਿ ਗਯਉ ਕਹਤ ਦੁਰ੍ਬਾਦਾ। ਤਬ ਸਕੋਪ ਬੋਲੇਉ ਘਨਨਾਦਾ।।
ਕੌਤੁਕ ਪ੍ਰਾਤ ਦੇਖਿਅਹੁ ਮੋਰਾ। ਕਰਿਹਉਬਹੁਤ ਕਹੌਂ ਕਾ ਥੋਰਾ।।
ਸੁਨਿ ਸੁਤ ਬਚਨ ਭਰੋਸਾ ਆਵਾ। ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਮੇਤ ਅਂਕ ਬੈਠਾਵਾ।।
ਕਰਤ ਬਿਚਾਰ ਭਯਉ ਭਿਨੁਸਾਰਾ। ਲਾਗੇ ਕਪਿ ਪੁਨਿ ਚਹੂਦੁਆਰਾ।।
ਕੋਪਿ ਕਪਿਨ੍ਹ ਦੁਰ੍ਘਟ ਗਢ਼ੁ ਘੇਰਾ। ਨਗਰ ਕੋਲਾਹਲੁ ਭਯਉ ਘਨੇਰਾ।।
ਬਿਬਿਧਾਯੁਧ ਧਰ ਨਿਸਿਚਰ ਧਾਏ। ਗਢ਼ ਤੇ ਪਰ੍ਬਤ ਸਿਖਰ ਢਹਾਏ।।

छंद
ਢਾਹੇ ਮਹੀਧਰ ਸਿਖਰ ਕੋਟਿਨ੍ਹ ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਿ ਗੋਲਾ ਚਲੇ।
ਘਹਰਾਤ ਜਿਮਿ ਪਬਿਪਾਤ ਗਰ੍ਜਤ ਜਨੁ ਪ੍ਰਲਯ ਕੇ ਬਾਦਲੇ।।
ਮਰ੍ਕਟ ਬਿਕਟ ਭਟ ਜੁਟਤ ਕਟਤ ਨ ਲਟਤ ਤਨ ਜਰ੍ਜਰ ਭਏ।
ਗਹਿ ਸੈਲ ਤੇਹਿ ਗਢ਼ ਪਰ ਚਲਾਵਹਿਂ ਜਹਸੋ ਤਹਨਿਸਿਚਰ ਹਏ।।

दोहा/सोरठा
ਮੇਘਨਾਦ ਸੁਨਿ ਸ਼੍ਰਵਨ ਅਸ ਗਢ਼ੁ ਪੁਨਿ ਛੇਂਕਾ ਆਇ।
ਉਤਰ੍ਯੋ ਬੀਰ ਦੁਰ੍ਗ ਤੇਂ ਸਨ੍ਮੁਖ ਚਲ੍ਯੋ ਬਜਾਇ।।49।।