चौपाई
ਮੇਘਨਾਦ ਕੇ ਮੁਰਛਾ ਜਾਗੀ। ਪਿਤਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਲਾਜ ਅਤਿ ਲਾਗੀ।।
ਤੁਰਤ ਗਯਉ ਗਿਰਿਬਰ ਕਂਦਰਾ। ਕਰੌਂ ਅਜਯ ਮਖ ਅਸ ਮਨ ਧਰਾ।।
ਇਹਾਬਿਭੀਸ਼ਨ ਮਂਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਾ। ਸੁਨਹੁ ਨਾਥ ਬਲ ਅਤੁਲ ਉਦਾਰਾ।।
ਮੇਘਨਾਦ ਮਖ ਕਰਇ ਅਪਾਵਨ। ਖਲ ਮਾਯਾਵੀ ਦੇਵ ਸਤਾਵਨ।।
ਜੌਂ ਪ੍ਰਭੁ ਸਿਦ੍ਧ ਹੋਇ ਸੋ ਪਾਇਹਿ। ਨਾਥ ਬੇਗਿ ਪੁਨਿ ਜੀਤਿ ਨ ਜਾਇਹਿ।।
ਸੁਨਿ ਰਘੁਪਤਿ ਅਤਿਸਯ ਸੁਖ ਮਾਨਾ। ਬੋਲੇ ਅਂਗਦਾਦਿ ਕਪਿ ਨਾਨਾ।।
ਲਛਿਮਨ ਸਂਗ ਜਾਹੁ ਸਬ ਭਾਈ। ਕਰਹੁ ਬਿਧਂਸ ਜਗ੍ਯ ਕਰ ਜਾਈ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਲਛਿਮਨ ਮਾਰੇਹੁ ਰਨ ਓਹੀ। ਦੇਖਿ ਸਭਯ ਸੁਰ ਦੁਖ ਅਤਿ ਮੋਹੀ।।
ਮਾਰੇਹੁ ਤੇਹਿ ਬਲ ਬੁਦ੍ਧਿ ਉਪਾਈ। ਜੇਹਿਂ ਛੀਜੈ ਨਿਸਿਚਰ ਸੁਨੁ ਭਾਈ।।
ਜਾਮਵਂਤ ਸੁਗ੍ਰੀਵ ਬਿਭੀਸ਼ਨ। ਸੇਨ ਸਮੇਤ ਰਹੇਹੁ ਤੀਨਿਉ ਜਨ।।
ਜਬ ਰਘੁਬੀਰ ਦੀਨ੍ਹਿ ਅਨੁਸਾਸਨ। ਕਟਿ ਨਿਸ਼ਂਗ ਕਸਿ ਸਾਜਿ ਸਰਾਸਨ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਤਾਪ ਉਰ ਧਰਿ ਰਨਧੀਰਾ। ਬੋਲੇ ਘਨ ਇਵ ਗਿਰਾ ਗੀਰਾ।।
ਜੌਂ ਤੇਹਿ ਆਜੁ ਬਧੇਂ ਬਿਨੁ ਆਵੌਂ। ਤੌ ਰਘੁਪਤਿ ਸੇਵਕ ਨ ਕਹਾਵੌਂ।।
ਜੌਂ ਸਤ ਸਂਕਰ ਕਰਹਿਂ ਸਹਾਈ। ਤਦਪਿ ਹਤਉਰਘੁਬੀਰ ਦੋਹਾਈ।।

दोहा/सोरठा
ਰਘੁਪਤਿ ਚਰਨ ਨਾਇ ਸਿਰੁ ਚਲੇਉ ਤੁਰਂਤ ਅਨਂਤ।
ਅਂਗਦ ਨੀਲ ਮਯਂਦ ਨਲ ਸਂਗ ਸੁਭਟ ਹਨੁਮਂਤ।।75।।