चौपाई
ਦੇਵਨ੍ਹ ਪ੍ਰਭੁਹਿ ਪਯਾਦੇਂ ਦੇਖਾ। ਉਪਜਾ ਉਰ ਅਤਿ ਛੋਭ ਬਿਸੇਸ਼ਾ।।
ਸੁਰਪਤਿ ਨਿਜ ਰਥ ਤੁਰਤ ਪਠਾਵਾ। ਹਰਸ਼ ਸਹਿਤ ਮਾਤਲਿ ਲੈ ਆਵਾ।।
ਤੇਜ ਪੁਂਜ ਰਥ ਦਿਬ੍ਯ ਅਨੂਪਾ। ਹਰਸ਼ਿ ਚਢ਼ੇ ਕੋਸਲਪੁਰ ਭੂਪਾ।।
ਚਂਚਲ ਤੁਰਗ ਮਨੋਹਰ ਚਾਰੀ। ਅਜਰ ਅਮਰ ਮਨ ਸਮ ਗਤਿਕਾਰੀ।।
ਰਥਾਰੂਢ਼ ਰਘੁਨਾਥਹਿ ਦੇਖੀ। ਧਾਏ ਕਪਿ ਬਲੁ ਪਾਇ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਸਹੀ ਨ ਜਾਇ ਕਪਿਨ੍ਹ ਕੈ ਮਾਰੀ। ਤਬ ਰਾਵਨ ਮਾਯਾ ਬਿਸ੍ਤਾਰੀ।।
ਸੋ ਮਾਯਾ ਰਘੁਬੀਰਹਿ ਬਾੀ। ਲਛਿਮਨ ਕਪਿਨ੍ਹ ਸੋ ਮਾਨੀ ਸਾੀ।।
ਦੇਖੀ ਕਪਿਨ੍ਹ ਨਿਸਾਚਰ ਅਨੀ। ਅਨੁਜ ਸਹਿਤ ਬਹੁ ਕੋਸਲਧਨੀ।।

छंद
ਬਹੁ ਰਾਮ ਲਛਿਮਨ ਦੇਖਿ ਮਰ੍ਕਟ ਭਾਲੁ ਮਨ ਅਤਿ ਅਪਡਰੇ।
ਜਨੁ ਚਿਤ੍ਰ ਲਿਖਿਤ ਸਮੇਤ ਲਛਿਮਨ ਜਹਸੋ ਤਹਚਿਤਵਹਿਂ ਖਰੇ।।
ਨਿਜ ਸੇਨ ਚਕਿਤ ਬਿਲੋਕਿ ਹਿ ਸਰ ਚਾਪ ਸਜਿ ਕੋਸਲ ਧਨੀ।
ਮਾਯਾ ਹਰੀ ਹਰਿ ਨਿਮਿਸ਼ ਮਹੁਹਰਸ਼ੀ ਸਕਲ ਮਰ੍ਕਟ ਅਨੀ।।

दोहा/सोरठा
ਬਹੁਰਿ ਰਾਮ ਸਬ ਤਨ ਚਿਤਇ ਬੋਲੇ ਬਚਨ ਗੀਰ।
ਦ੍ਵਂਦਜੁਦ੍ਧ ਦੇਖਹੁ ਸਕਲ ਸ਼੍ਰਮਿਤ ਭਏ ਅਤਿ ਬੀਰ।।89।।