चौपाई
ਦੇਖਾ ਸ਼੍ਰਮਿਤ ਬਿਭੀਸ਼ਨੁ ਭਾਰੀ। ਧਾਯਉ ਹਨੂਮਾਨ ਗਿਰਿ ਧਾਰੀ।।
ਰਥ ਤੁਰਂਗ ਸਾਰਥੀ ਨਿਪਾਤਾ। ਹਰਿਦਯ ਮਾਝ ਤੇਹਿ ਮਾਰੇਸਿ ਲਾਤਾ।।
ਠਾਢ਼ ਰਹਾ ਅਤਿ ਕਂਪਿਤ ਗਾਤਾ। ਗਯਉ ਬਿਭੀਸ਼ਨੁ ਜਹਜਨਤ੍ਰਾਤਾ।।
ਪੁਨਿ ਰਾਵਨ ਕਪਿ ਹਤੇਉ ਪਚਾਰੀ। ਚਲੇਉ ਗਗਨ ਕਪਿ ਪੂ ਪਸਾਰੀ।।
ਗਹਿਸਿ ਪੂ ਕਪਿ ਸਹਿਤ ਉਡ਼ਾਨਾ। ਪੁਨਿ ਫਿਰਿ ਭਿਰੇਉ ਪ੍ਰਬਲ ਹਨੁਮਾਨਾ।।
ਲਰਤ ਅਕਾਸ ਜੁਗਲ ਸਮ ਜੋਧਾ। ਏਕਹਿ ਏਕੁ ਹਨਤ ਕਰਿ ਕ੍ਰੋਧਾ।।
ਸੋਹਹਿਂ ਨਭ ਛਲ ਬਲ ਬਹੁ ਕਰਹੀਂ। ਕਜ੍ਜਲ ਗਿਰਿ ਸੁਮੇਰੁ ਜਨੁ ਲਰਹੀਂ।।
ਬੁਧਿ ਬਲ ਨਿਸਿਚਰ ਪਰਇ ਨ ਪਾਰ੍ ਯੋ। ਤਬ ਮਾਰੁਤ ਸੁਤ ਪ੍ਰਭੁ ਸਂਭਾਰ੍ ਯੋ।।

छंद
ਸਂਭਾਰਿ ਸ਼੍ਰੀਰਘੁਬੀਰ ਧੀਰ ਪਚਾਰਿ ਕਪਿ ਰਾਵਨੁ ਹਨ੍ਯੋ।
ਮਹਿ ਪਰਤ ਪੁਨਿ ਉਠਿ ਲਰਤ ਦੇਵਨ੍ਹ ਜੁਗਲ ਕਹੁਜਯ ਜਯ ਭਨ੍ਯੋ।।
ਹਨੁਮਂਤ ਸਂਕਟ ਦੇਖਿ ਮਰ੍ਕਟ ਭਾਲੁ ਕ੍ਰੋਧਾਤੁਰ ਚਲੇ।
ਰਨ ਮਤ੍ਤ ਰਾਵਨ ਸਕਲ ਸੁਭਟ ਪ੍ਰਚਂਡ ਭੁਜ ਬਲ ਦਲਮਲੇ।।

दोहा/सोरठा
ਤਬ ਰਘੁਬੀਰ ਪਚਾਰੇ ਧਾਏ ਕੀਸ ਪ੍ਰਚਂਡ।
ਕਪਿ ਬਲ ਪ੍ਰਬਲ ਦੇਖਿ ਤੇਹਿਂ ਕੀਨ੍ਹ ਪ੍ਰਗਟ ਪਾਸ਼ਂਡ।।95।।