चौपाई
ਪ੍ਰਭੁ ਛਨ ਮਹੁਮਾਯਾ ਸਬ ਕਾਟੀ। ਜਿਮਿ ਰਬਿ ਉਏਜਾਹਿਂ ਤਮ ਫਾਟੀ।।
ਰਾਵਨੁ ਏਕੁ ਦੇਖਿ ਸੁਰ ਹਰਸ਼ੇ। ਫਿਰੇ ਸੁਮਨ ਬਹੁ ਪ੍ਰਭੁ ਪਰ ਬਰਸ਼ੇ।।
ਭੁਜ ਉਠਾਇ ਰਘੁਪਤਿ ਕਪਿ ਫੇਰੇ। ਫਿਰੇ ਏਕ ਏਕਨ੍ਹ ਤਬ ਟੇਰੇ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਬਲੁ ਪਾਇ ਭਾਲੁ ਕਪਿ ਧਾਏ। ਤਰਲ ਤਮਕਿ ਸਂਜੁਗ ਮਹਿ ਆਏ।।
ਅਸ੍ਤੁਤਿ ਕਰਤ ਦੇਵਤਨ੍ਹਿ ਦੇਖੇਂ। ਭਯਉਏਕ ਮੈਂ ਇਨ੍ਹ ਕੇ ਲੇਖੇਂ।।
ਸਠਹੁ ਸਦਾ ਤੁਮ੍ਹ ਮੋਰ ਮਰਾਯਲ। ਅਸ ਕਹਿ ਕੋਪਿ ਗਗਨ ਪਰ ਧਾਯਲ।।
ਹਾਹਾਕਾਰ ਕਰਤ ਸੁਰ ਭਾਗੇ। ਖਲਹੁ ਜਾਹੁ ਕਹਮੋਰੇਂ ਆਗੇ।।
ਦੇਖਿ ਬਿਕਲ ਸੁਰ ਅਂਗਦ ਧਾਯੋ। ਕੂਦਿ ਚਰਨ ਗਹਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ।।

छंद
ਗਹਿ ਭੂਮਿ ਪਾਰ੍ ਯੋ ਲਾਤ ਮਾਰ੍ ਯੋ ਬਾਲਿਸੁਤ ਪ੍ਰਭੁ ਪਹਿਂ ਗਯੋ।
ਸਂਭਾਰਿ ਉਠਿ ਦਸਕਂਠ ਘੋਰ ਕਠੋਰ ਰਵ ਗਰ੍ਜਤ ਭਯੋ।।
ਕਰਿ ਦਾਪ ਚਾਪ ਚਢ਼ਾਇ ਦਸ ਸਂਧਾਨਿ ਸਰ ਬਹੁ ਬਰਸ਼ਈ।
ਕਿਏ ਸਕਲ ਭਟ ਘਾਯਲ ਭਯਾਕੁਲ ਦੇਖਿ ਨਿਜ ਬਲ ਹਰਸ਼ਈ।।

दोहा/सोरठा
ਤਬ ਰਘੁਪਤਿ ਰਾਵਨ ਕੇ ਸੀਸ ਭੁਜਾ ਸਰ ਚਾਪ।
ਕਾਟੇ ਬਹੁਤ ਬਢ਼ੇ ਪੁਨਿ ਜਿਮਿ ਤੀਰਥ ਕਰ ਪਾਪ। 97।।