चौपाई
ਤੇਹੀ ਨਿਸਿ ਸੀਤਾ ਪਹਿਂ ਜਾਈ। ਤ੍ਰਿਜਟਾ ਕਹਿ ਸਬ ਕਥਾ ਸੁਨਾਈ।।
ਸਿਰ ਭੁਜ ਬਾਢ਼ਿ ਸੁਨਤ ਰਿਪੁ ਕੇਰੀ। ਸੀਤਾ ਉਰ ਭਇ ਤ੍ਰਾਸ ਘਨੇਰੀ।।
ਮੁਖ ਮਲੀਨ ਉਪਜੀ ਮਨ ਚਿਂਤਾ। ਤ੍ਰਿਜਟਾ ਸਨ ਬੋਲੀ ਤਬ ਸੀਤਾ।।
ਹੋਇਹਿ ਕਹਾ ਕਹਸਿ ਕਿਨ ਮਾਤਾ। ਕੇਹਿ ਬਿਧਿ ਮਰਿਹਿ ਬਿਸ੍ਵ ਦੁਖਦਾਤਾ।।
ਰਘੁਪਤਿ ਸਰ ਸਿਰ ਕਟੇਹੁਨ ਮਰਈ। ਬਿਧਿ ਬਿਪਰੀਤ ਚਰਿਤ ਸਬ ਕਰਈ।।
ਮੋਰ ਅਭਾਗ੍ਯ ਜਿਆਵਤ ਓਹੀ। ਜੇਹਿਂ ਹੌ ਹਰਿ ਪਦ ਕਮਲ ਬਿਛੋਹੀ।।
ਜੇਹਿਂ ਕਰਿਤ ਕਪਟ ਕਨਕ ਮਰਿਗ ਝੂਠਾ। ਅਜਹੁਸੋ ਦੈਵ ਮੋਹਿ ਪਰ ਰੂਠਾ।।
ਜੇਹਿਂ ਬਿਧਿ ਮੋਹਿ ਦੁਖ ਦੁਸਹ ਸਹਾਏ। ਲਛਿਮਨ ਕਹੁਕਟੁ ਬਚਨ ਕਹਾਏ।।
ਰਘੁਪਤਿ ਬਿਰਹ ਸਬਿਸ਼ ਸਰ ਭਾਰੀ। ਤਕਿ ਤਕਿ ਮਾਰ ਬਾਰ ਬਹੁ ਮਾਰੀ।।
ਐਸੇਹੁਦੁਖ ਜੋ ਰਾਖ ਮਮ ਪ੍ਰਾਨਾ। ਸੋਇ ਬਿਧਿ ਤਾਹਿ ਜਿਆਵ ਨ ਆਨਾ।।
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰ ਬਿਲਾਪ ਜਾਨਕੀ। ਕਰਿ ਕਰਿ ਸੁਰਤਿ ਕਰਿਪਾਨਿਧਾਨ ਕੀ।।
ਕਹ ਤ੍ਰਿਜਟਾ ਸੁਨੁ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ। ਉਰ ਸਰ ਲਾਗਤ ਮਰਇ ਸੁਰਾਰੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਤਾਤੇ ਉਰ ਹਤਇ ਨ ਤੇਹੀ। ਏਹਿ ਕੇ ਹਰਿਦਯਬਸਤਿ ਬੈਦੇਹੀ।।

छंद
ਏਹਿ ਕੇ ਹਰਿਦਯਬਸ ਜਾਨਕੀ ਜਾਨਕੀ ਉਰ ਮਮ ਬਾਸ ਹੈ।
ਮਮ ਉਦਰ ਭੁਅਨ ਅਨੇਕ ਲਾਗਤ ਬਾਨ ਸਬ ਕਰ ਨਾਸ ਹੈ।।
ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਹਰਸ਼ ਬਿਸ਼ਾਦ ਮਨ ਅਤਿ ਦੇਖਿ ਪੁਨਿ ਤ੍ਰਿਜਟਾਕਹਾ।
ਅਬ ਮਰਿਹਿ ਰਿਪੁ ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਸੁਨਹਿ ਸੁਂਦਰਿ ਤਜਹਿ ਸਂਸਯ ਮਹਾ।।

दोहा/सोरठा
ਕਾਟਤ ਸਿਰ ਹੋਇਹਿ ਬਿਕਲ ਛੁਟਿ ਜਾਇਹਿ ਤਵ ਧ੍ਯਾਨ।
ਤਬ ਰਾਵਨਹਿ ਹਰਿਦਯ ਮਹੁਮਰਿਹਹਿਂ ਰਾਮੁ ਸੁਜਾਨ।।99।।